Afbeelding
Foto: Nick Oostendorp

Column Luuk Stam - Achterhoekse vlag

Algemeen

Achterhoekse vlag

Samen met Feestfabriek-mannen Gijs Jolink en Stefan Groothuis stond ik ergens in mei vorig jaar middenin een weiland. Voor de foto hadden de twee er een witte vlag bij gepakt. Die stond symbool voor wat de Achterhoekse vlag moest worden. Hoe die eruit kwam te zien, dat wist nog niemand. Daar mochten de Achterhoekers zelf hun creativiteit op loslaten.

We zijn nog geen jaar verder, maar het bovenstaande lijkt een eeuwigheid geleden. De vlag met lichtgroene en donkergroene vlakken is al bijna niet meer weg te denken uit het Achterhoekse landschap. Uit 475 ontwerpen kwam deze vlag na een uitgebreide stemronde als beste uit de bus. Van het ene op het andere moment hadden we een eigen streekvlag. Dat was best even wennen.

De vlag is geïnspireerd door het typisch Achterhoekse coulisselandschap. De vlakken in licht- en donkergroen staan voor de weilanden en de bossen. Het a-typische witte kruis met donkergroene omranding dat daar tussendoor loopt, verwijst naar de kronkelende wegen met bomen. Je zou er in de ogen van de Winterswijker die de vlag ontwierp ook de eigenzinnigheid van de Achterhoeker in kunnen zien.

In eerste instantie vond ik het een mooie vlag, maar niet meer dan dat. Dat verandert nu in rap tempo. Hoe vaker ik de vlag zie, hoe meer gevoel ik erbij krijg. Helemaal als 'ie opduikt op onverwachte plekken. In de zaal tijdens het WK darten, op het podium van de Dakar-rally in Peru, in de finishstraat van het NK veldrijden of in het NOS-journaal. Op Facebook is er zelfs een optie om de vlag in je profielfoto te plaatsen.

Deze zomer gaat het naar alle waarschijnlijkheid pas echt los. Ik verwacht Achterhoekse vlaggen tussen de stapels bierkratten in Renesse en op Terschelling, aan balkons op Mallorca en in Lloret de Mar en tegen achterruiten van auto's op weg naar de kust. En als Robert Gesink in de Tour de France op kop een grote col oprijdt, dan zal er langs de kant van de weg toch minstens één Achterhoekse vlag wapperen.

De reacties van niet-Achterhoekers zijn geweldig. De vriendengroep uit Zeddam – die met de vlag bij het darten zat – ondervond het al. De Engelse dartfans hadden geen idee. Was dit de vlag van een land waar ze nog nooit van hadden gehoord? Of van een nietszeggende voetbalclub? Nee, dit was een streekvlag! Om precies te zijn die van 'the Behindcorner in Holland'. En dat ze 'm niet kenden, dat was niet gek. Die vlag bestond nog maar net.

Doordat 'ie op steeds meer plekken opduikt, krijgt de vlag ook steeds meer betekenis. De groep mensen die 'm niet kent – ze bestaan nog! – wordt met de dag kleiner. Wie 'm ziet, verliest 'm niet meer uit het oog. Hoe vaker je de vlag fier in de wind ziet wapperen, hoe meer je denkt; hee, die is van ons! Een nietszeggende witte vlag in een weiland is in nog geen jaar tijd uitgegroeid tot een stukje onvervalste regionale trots. Dat kan alleen in de Achterhoek.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant