Blijspel ‘Opa Apestaartje Punt NL’, actueel en herkenbaar verhaal

Toneelavonden T.A.O. Wildenborch tot laatste stoel uitverkocht

Door Kathy de Vries en Jan Hendriksen

VORDEN - Wie de televisieserie ‘Hendrik Groen’ heeft gezien kon vorige week donderdag- en vrijdagavond in de Wildenborchse Kapel goed aanhaken bij het blijspel ‘Opa Apestaartje Punt NL’, dat door toneelvereniging Tot Aller Ontspanning (T.A.O.) met verve werd uitgevoerd. Het was een actueel en herkenbaar verhaal.

Johan Addink opende in een tjokvolle Kapel de twee toneelavonden, waar de bezoekers regelmatig dubbel lagen van het lachen en enorm meeleefden met het verhaal van het blijspel. Reinier Klein Brinke en zijn broer Appie speelden de hoofdrollen, respectievelijk als Henk van Wandelen en Bertus Dirks.
Henk moest in verpleeghuis Huize Avondrood gaan wonen, het gesticht, zoals hij het zelf noemde. Zijn drie kinderen Erik (Arnold Winkels), Esmee (Gerda Dekkers) en Elvira (Kristie Holsbeeke) hielpen hem de verhuizing en het inrichten van zijn appartement. Eenmaal in Huize Avondrood werd Henk uitgedaagd om zich staande te houden tegenover de directrice, juffrouw Kudelstaart (Marion van Ditshuizen), die er met harde hand de scepter zwaaide. Henk was daar niet van gediend en besloot zijn eigen weg te gaan. Hij kwam dan ook veelvuldig in conflict met ‘juffrouw Apestaart’, zoals hij de directrice regelmatig noemde. Zo was Kudelstaart niet gediend van een schilderij met bloot in de kamer van Henk, en klusjesvrouw Alie (Gerda Wezinkhof) moest het weghalen. Ze bracht het later weer terug, in een gekuiste versie met een andere afbeelding er overheen geplakt, maar dat bleef tot het eind een geheimpje tussen Henk en Alie.

Fikkie
De verpleegkundigen Lucy (Martien Leussink) en Bertha (Ria Klein Ikkink) waren nogal zenuwachtig en bang voor juffrouw Kudelstaart. Ze kwamen bij Henk in de verleiding om toch voor honderd procent kwaliteit van zorg te gaan, maar juffrouws regels waren wet en dat viel niet mee.  In het verpleeghuis woonde op de derde etage ook Bertus Dirks, die regelmatig zijn hondje Fikkie kwijt was. Telkens kwam hij bij Henk binnenvallen om het hondje te zoeken. Hij was in de ‘war’ en dacht dat de verdiepingen verschoven waren. Hondje Fikkie bleek later helemaal geen hondje maar stofzuiger Hettie, die hij geregeld aaide en lieve woordjes toesprak. Henks schoonzoon Adelbert (Harrie Dinkelman) speelde ook een hilarische rol, met pijntjes hier en daar en in de rug, vooral als het erop aankwam om de handen uit de mouwen te steken. Daar wist zuster Bertha wel raad mee. Ze was fysiotherapeute geweest en nam hem op het bed flink onder handen door hem geweldig heen en weer te schudden.

‘Uit de kast’
Bertus kwam uiteindelijk ‘uit de kast’: hij bleek helemaal niet dement. Hij deed uit de doeken dat hij door de demente clown uit te hangen de nodige aandacht kreeg en bovendien op kon tegen juffrouw Kudelstaart. Hij raakte dik bevriend met Henk en samen met Alie vormden ze een complot om het blootschilderij op te eisen van juffrouw Kudelstaart. Toen kwam uit dat schoonzoon Adelbert met juffrouw Kudelstaart onder een hoedje speelde. Het schilderij bleek namelijk heel veel geld waard te zijn en beiden aasden ze erop.

Betrapt
Juffrouw Kudelstaart had op dezelfde manier al meerdere kunstwerken en antiek ingepikt van diverse bewoners van Huize Avondrood. Maar toen Adelbert en de directrice tijdens een intiem momentje door Henk werden betrapt waren de rollen omgedraaid. Er ontstond een onderhandeling om het zogenaamd verdwenen schilderij via een oproep op internet tegen een flinke beloning terug te krijgen. Beiden boden daar, onder dwang, een hoog bedrag voor waar Henk wel een leuke bestemming voor had. Eerst een week met Bertus op vakantie en daarna een feest voor bewoners en personeel van Huize Avondrood. Uiteindelijk kwam Bertus op de proppen met het originele schilderij. tot grote verbazing van iedereen. Adelbert en juffrouw Kudelstaart vielen volledig door de mand. Dit tot grote hilariteit van het publiek.

Perfect
Alle rollen in het blijspel ‘Opa Apestaartje Punt NL’ waren de spelers op het lijf geschreven en werden perfect neergezet. De regie was weer in goede handen van Dini Schoolen, souffleur was Gerrit Rossel, Helma Rood verzorgde de grime en techniek en licht werden geregeld door Johan Addink.