De honden volgden als een stel dollen in grote vaart het geurspoor

VORDEN – Zaterdag leverde de traditionele Slipjacht in Vorden weer prachtige kleurrijke 'plaatjes' op. De fotocamera's en de mobiele telefoons maakten overuren om het traditionele schouwspel vast te leggen. In alle vroegte werd zaterdagmorgen eerst het spoor voor de jacht getrokken. Met een jutezak die doordrenkt was met urine van vossen, werd al kronkelend het parcours uitgezet, zodat de honden er wel wat voor moesten doen.

Door Jan Hendriksen

De Vordense Slipjacht werd zaterdagmiddag voor de 39ste keer verreden. Volgend jaar vindt het achtste lustrum plaats. En dan heeft het Slipjachtcomité Vorden onder aanvoering van Albert Mulderije, Appie Noordkamp, Liesbeth Geubels en Tiny Koning iets extra's in petto. Hoe en wat? Daarover wilde Tiny Koning nog niets kwijt. Vooraf hoopte het comité op prachtig jachtweer zodat de 'scent' (geur van de vos) goed bleef hangen en het publiek prachtig 'hondenwerk' te zien zou krijgen. En die wens kwam uit. "De geur bleef perfect door de lichte neerslag 'hangen'", zo verklaarde Koning tijdens de tweede pauze nabij Kasteel Kiefskamp. Rond 13.00 uur werd er verzameld op de weide voor Kasteel Vorden waar wethouder Willem Buunk van de gemeente Bronckhorst het jachtgezelschap welkom heette. De meute honden werd aan ruiters en publiek voorgesteld met een speech van de fieldmaster Henk Rottinghuis van de Koninklijk Nederlandse Jacht Vereniging. Hij bedankte het Slipjachtcomité voor de gastvrijheid en de medewerking van alle grondeigenaren. "Zonder hen kunnen we deze hobby niet uitoefenen." Vervolgens bliezen hoornblazers 'de jacht aan'.

Na de welkomstwoorden en het neutje maakten de vijftig deelnemers zich gereed voor de jacht die dit jaar in omgekeerde richting werd verreden in vergelijking met voorgaande edities. Hierdoor kregen de deelnemers de indruk dat ze in een totaal ander landschap reden. Het totale parcours was ongeveer twintig kilometer lang en was verdeeld over drie runs en duurde ongeveer drie uur. Geheel zonder risico's was het parcours niet. Hoewel? In de sloten was door de droogte dit jaar geen water te vinden. "En dat hebben we nog niet vaak meegemaakt", aldus Koning. De honden kwamen direct op het goede spoor van de 'vossen' en volgden als een stel dollen in grote vaart het geurspoor. Met de nodige vaart volgden de ruiters de honden. En dat gaat dus niet simpel in een rechte lijn en op een geplaveide ondergrond. Nee, het parcours telde diverse hindernissen.

Goede conditie
Zowel paard als ruiter moesten over een goede conditie beschikken. De eerste run eindigde bij Kasteel 't Zelle in Hengelo. De jacht eindigde na de derde run met de 'kill' op de zichtlaan van Kasteel Vorden aan de Waalderweg. De honden werden daar beloond met een koeienpens voor het geleverde werk, maar zeker ook om de honden scherp te houden voor de volgende jacht. De jacht werd door de jagers afgesloten met een maaltijd bij Hotel Bakker waarbij uiteraard getoast werd op de goede afloop van de jacht. Een mooie traditie werd zo beëindigd. Op naar de volgende editie volgend jaar: de veertigste editie.