Op deze oude machine begon het vijftig jaar geleden allemaal voor Gerrit Stokkink. Foto: Jan Hendriksen
Op deze oude machine begon het vijftig jaar geleden allemaal voor Gerrit Stokkink. Foto: Jan Hendriksen

Gerrit Stokkink neemt na vijftig jaar afscheid van drukkerij werkzaamheden

Algemeen

VORDEN – Ze bestaan nog. Mensen die decennia lang hetzelfde bedrijf trouw blijven. Als jongen van zestien jaar kwam Gerrit Stokkink 'binnen' bij Drukkerij Weevers. Donderdag 20 juni neemt Gerrit (67) na precies vijftig jaar afscheid van Print2Pack. Want sinds 1 januari 2018 heeft Gerhard Weevers zich geheel teruggetrokken uit de onderneming aan de Nieuwstad, die overgenomen is door Rob van Dijk.

Door Jan Hendriksen

Het leek in zijn jonge jaren er absoluut niet op dat Gerrit Stokkink, beter bekend als 'Poesie', bij Drukkerij Weevers zou gaan werken. Na de lagere school bezocht hij namelijk de technische school in Lochem. "Ik wilde loodgieter worden. Ik had amper examen gedaan of ik kon toen al bij een loodgietersbedrijf in Zutphen aan de slag. Maar toen ik daar een maand werkzaam was kreeg ik te horen dat ik niet geslaagd was voor mijn examen en dat ik een jaar opnieuw naar school moest. Intussen deed ik bij Weevers al wat vakantiewerk. Er waren namelijk nauwe contacten met de familie Weevers omdat we als familie Stokkink in de gehele bebouwde kom van Vorden in die jaren het weekblad Contact bezorgde. Gerhard Weevers senior vroeg me of ik niet bij hem wilde komen werken. Machines onderhouden en allerlei klusjes doen. "En dat leek me wel wat. Want toen ik alsnog slaagde voor mijn LTS-opleiding had ik geen zin meer om het loodgietersvak in te gaan", zo blikt Gerrit terug op de beginperiode van zijn carrière.

Gerrit leerde het vak van 'drukker' binnen het bedrijf en in het kader van het leerlingenstelsel ging hij een dag in de week naar school waar hij als typograaf slaagde. "In het begin heb ik inderdaad als drukker gewerkt. En dat ging nog op authentieke wijze met loden letters", zo laat Gerrit zien als hij een van laden van de kasten induikt waarin nog de letters liggen. Maar al dat gefriemel met die letters en cijfers vond hij maar niks. "Ik was dan ook blij dat er een leerling zetter kwam en ik de mogelijkheid kreeg om op de afdeling 'afwerking' te gaan werken." Een afdeling waar Gerrit tot op de dag van vandaag nog steeds werkzaam is. Papier snijden, vouwen en stansen. Werkzaamheden van een vakman die zijn lust en leven waren in al die jaren.

Veranderingen
In al die jaren heeft Gerrit het bedrijf ook behoorlijk zien veranderen. Van zes werknemers in de begin jaren tot ruim zeventig in de hoogtijdagen naar nu anno 2019 ruim twintig. Zeker aan de periode toen de weekbladen van Contact nog door Weevers zelf werden gedrukt en Sorbo één van de grootste opdrachtgevers was, bewaard Gerrit prachtige herinneringen. "Het was toen soms hard werken. Ook in het weekeinde als er rouwbrieven moesten worden gedrukt."

Fietsend
Maar nu mag Gerrit het rustiger aan gaan doen. Vanaf vrijdag geen dagelijkse fietstocht vanuit Wichmond naar Vorden meer. Omdat hij geen autorijbewijs heeft ging Gerrit altijd op de fiets naar zijn werk toe. Behoudens op die ene november vrijdag in 2005. "Toen ben ik wandelend naar Vorden gegaan want er lag toen extreem veel sneeuw." In zijn vrije tijd is Gerrit dol op biljarten. "Ik speel inmiddels weer competitie bij biljartvereniging Krijt Op Tijd bij café D'n Olde Kriet in Wichmond." Voetbal was in het verleden ook een van Gerrits grootste passies. Maar een blessure aan zijn knie weerhield hem om actief te blijven. Vele jaren was hij clubscheidsrechter bij VV Vorden en een jaar bij SV Socci in Wichmond. Ook is hij liefhebber van kleindieren. Rondom huis loopt dan ook onder meer een geit. Met dank aan Gerhard Weevers senior die ooit enkele geiten bij hem achter de deur heen schoof. "Hij wilde namelijk toen herten aanschaffen. De geiten waren overbodig geworden. Typisch iets van Gerhard. Aan hem als eerste 'baas' bewaar ik fijne herinneringen." En o ja, Die bijnaam van 'Poesie' hoe zit dat? Nou, zegt Gerrit: "Toen ik geboren ben had ik een 'poeste' aan mijn kont zitten. De vroedvrouw zei toen: "He doar hej d'n jongen weer met die 'poeste."

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant