Column Luuk Stam - Wafelkraam

Wafelkraam

Uit voorzorg sla ik de woensdagochtend van de Hengelose kermis meestal over. Ik ben niet bepaald van de lange tijdrit, maar meer het type sprinter. Dat zou er in de praktijk op neerkomen dat het ergens in de middag ophoudt en dat is zonde, want dan begint het net leuk te worden. Daarom geef ik er de voorkeur aan om iets later in te stappen.

Dat wil niet zeggen dat ik de gehele woensdag steevast mis. Jaarlijks doe ik moeite om in ieder geval een klein stukje mee te pikken. Om precies te zijn de wafelkraam op de markt. Die markt lijkt ieder jaar weer een stukje kleiner te worden, maar deze kraam is er niet vanaf te slaan. Dat is maar goed ook, want de wafelkraam is de parel onder de marktkramen.

In deze kraam – het is eigenlijk een hokje op wielen – bakken vrouwen die al heel wat kermissen hebben meegemaakt wafels. Wafels in hartjesvorm zoals oma ze vroeger maakte, gebakken in zo'n heerlijk ouderwets ijzer. Een beetje poedersuiker erop en je kunt de vijf hartjes één voor één opeten. Het hele ding als een pannenkoek oprollen en in één keer naar binnen werken, is natuurlijk ook een optie.

Hoe je het ook eet, je proeft de liefde waarmee deze lekkernij bereid is. Dit is puur ambacht, waarvan je in deze moderne tijd haast zou denken dat het niet meer bestaat. Zoals een slager zijn vlees snijdt, zoals een bakker z'n brood bakt, zoals een schaatsenslijper z'n schaatsen slijpt, zo bakken deze vrouwen hun wafels.

De kraam heeft een opbouw die uitblinkt in eenvoudigheid, maar daardoor hartverwarmend is. Vijf mevrouwen zitten achter een ingebouwde balie te bakken. Daarvoor staan twee dames te verkopen. Aan commerciële uitingen doen ze hier niet. Op de zijkant staat enkel het logo van Crescendo, de muziekvereniging waar deze dames voor bakken.

Ik scoor tien wafels. Ze kosten 1 euro per stuk. Dat vind ik een mooie prijs. Ik vang op dat er tijdens het Winters Pleinenfeest heel goed gedraaid is. Ik had niet anders verwacht. Toen stond het rijen dik voor deze kraam. Tien wafels bestellen, dat was die avond een garantie voor boze blikken van andere wachtenden. Deze woensdagochtend is het gelukkig rustig.

Dat doet voor mij niets af aan de waarde van de wafels. Zo'n zak is mij minstens zoveel waard als een knuffel die je krijgt als je een kikker in de rode slaat. Daarbij is het met zo'n knuffel lastig delen. Met wafels kun je het thuisfront en de buren blij maken. Dat werkt ook dit keer. De zak is in rap tempo leeg en de kermis is officieel begonnen.

De wafel hoort bij de kermis zoals popcorn bij een bioscoopfilm. Als de markt ooit verdwijnt, dan hoop ik dat de wafelkraam een plek op het kermisterrein krijgt. Gewoon ergens tussen de botsauto's en de ronddraaiende attracties. Al is het alleen op woensdagochtend. Een klein sprintje is immers al genoeg om voor een heel weekend kermisgevoel in huis te halen.