Afbeelding

Zwaleman | Verkeersdrempel

Algemeen

Verkeersdrempel

Ik ben persoonlijk niet zo'n enorme fan van social media. Ik maak eigenlijk alleen gebruik van WhatsApp, en dat dan voornamelijk vanwege de foto's van mijn kleinkinderen. Ooit behoorde ik tot de eerste twitteraars, maar daar is de lol al jaren geleden vanaf gegaan. Ergens in de cloud moet ook nog een facebook-account van me rondzwerven, waarop ik ooit actief ben geweest. Niet zo lang trouwens, want al die onbenulligheden die mensen meenden te moeten posten vond ik hoogst irritant. En vooral ergerde het me dat al die facebookgebruikers leken te leven in een wereld die volgens mij helemaal niet bestaat. Een wereld waarin alleen maar positieve dingen gebeuren en alles mooi en aardig is. Dream on, zeg ik dan maar.

"Geen social media? Maar dan mis je toch een heleboel?", zult u misschien zeggen. Nou, het is maar hoe je het bekijkt. Inderdaad gebeurt er wel eens iets, wat mij niet of pas later bereikt omdat ik niet op Facebook zit. Maar dan gaat het meestal toch niet over wereldschokkend nieuws of iets dat me persoonlijk zeer raakt.
Het enige wat ik wel eens mis, zijn al die leuke filmpjes. Ik weet wel, de grappigste daarvan zie je op de een of andere manier uiteindelijk toch wel een keer. Omdat iemand zo'n filmpje op WhatsApp zet, of gewoon op die ouderwetse televisie! Maar bovendien is er één 'medium', dat ik wél heb aangehouden. Ik zit nog steeds op Linkedin.
Nee, niet omdat ik de illusie of de wens heb nog carrière te maken. Asjeblieft niet zeg, ik ben een gelukkig pensionado. Gelukkig, omdat ik niet meer hoef te werken, maar het nog wel mag en kan. Getuige de stukjes die ik elke week nog schrijf. Nee, dat ik af en toe nog op Linkedin kijk is omdat ik op die manier nog een beetje contact heb met mijn oud-collega's. En met huidige trouwens, want ook menig medewerker van deze weekkrant vertrouwt zijn of haar zieleroerselen aan Linkedin toe. Of, en dan kom ik terug op waar het eigenlijk over ging, zet er een leuk filmpje op.

Zo kreeg ik onlangs beelden te zien, die weliswaar al een hele tijd op het wereldwijde web rondgaan, maar mij nog niet hadden bereikt. Het ging over een bijzondere verkeersdrempel in Mexico. Beter gezegd: over een slimme verkeersdrempel. Eentje waarover echt is nagedacht.
Want laten we wel wezen, zelfs als we het nut van die dingen wel inzien, hebben eigenlijk toch allemaal een bloedhekel aan die drempels. Die je alleen maar serieus neemt, omdat je als automobilist je auto graag heel wilt houden. Oftewel: een verkeersdrempel is afschrikwekkend en dat is de enige reden dat ie werkt. Maar als (groot)vader van een hele stoet (klein)kinderen en baasje van twee lieve, maar eigengereide hondjes heb ik heel andere pedagogische inzichten ontwikkeld. Ik heb al heel lang geleden geleerd dat belonen veel beter werkt dan straffen.
En dat is nu precies wat ze in Mexico ook hebben ontdekt. Als je namelijk die slimme verkeersdrempel nadert met niet meer dan de maximaal toegestane snelheid, dan zie of merk je hem niet. Dan is hij volledig in het wegdek verzonken. Als je daarentegen met veel te hoge snelheid komt aanrijden, dan komt de drempel automatisch omhoog. En als je dan niet als een gek remt, zit je mooi met je kop door het plafond.
De les van dit filmpje? Volgens mij werkt zo'n Mexicaanse snelheidsremmer veel beter dan die bij ons. Tenzij je in een cabrio rijdt, natuurlijk.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant