Frans Miggelbrink presenteert zijn boek

Selectie uit 25 jaar columns wordt gelanceerd bij de drive-thru in Ulft

Door Josée Gruwel

TERBORG – 'Beste Achterhoekers. Handboek voor de levensgenieter' is het fonkelnieuwe boek van Frans Miggelbrink. Met daarin een selectie uit de columns die hij 25 jaar lang elke veertien dagen schreef in De Gelderlander. Bijpassende foto's en een fraaie opmaak maken het boek tot een hebbeding. Op zaterdag 7 november wordt het gelanceerd bij de drive-thru in de SSP-hal van DRU Industriepark in Ulft. Boek aanschaffen en laten signeren? Gewoon met de auto naar de book drive-thru, waar ook nog een stoofpotje gekocht kan worden.

Miggelbrink wilde altijd al graag een dik boek van zichzelf in de boekenkast. “En dat je dan naar zo'n boek kijkt, dat leek me wel stoer.” Voordat het coronavirus uitbrak had hij al wel een idee over welk boek dat moest worden. “Gewoon een leuk idee.” Maar toen corona er eenmaal was en zijn werk nagenoeg stilviel, kreeg dat idee een heel andere lading: “Opeens moest ik overleven, ik wilde niet een boek maken, maar een heel goed boek.”
Hij zette alles in om dat voor elkaar te krijgen: hij selecteerde secuur zo'n honderd columns en zocht er pakkende foto's bij. Zijn belangrijkste criterium was dat lezers vooral blij moesten worden van het boek en het wilden aanschaffen.

Blijheid
De cover – Miggelbrink tijdens een solexrit met vrienden– straalt die blijheid zeker uit. En de columns? “Die zeggen iets over Achterhoekers. Over hun leefwijze, cultuur, tradities. Wij Achterhoekers zijn nog niet zo verkeerd qua levensinstelling. Onze gemeenschapszin vinden wij gewoon, maar dat is niet gewoon. Het gezellig maken voor een ander, het samenwerken, elkaar helpen, naoberschap, de gastvrijheid, als je dat leest daar word je ook gewoon blij van. Gewoon blij zijn is ook niet zo verkeerd.”
Elke column ging door zijn handen bij de samenstelling van het boek. “Ik heb de leukste eruit gezocht. Wat leuk is? Als het anders is.”
Miggelbrink's motto sluit daar perfect bij aan: Doe maar gewoon, maar dan net even anders. Zijn lezers, 'wij Achterhoekers' kennen zijn heldere observaties, zijn relativeringsvermogen, zijn oergevoel voor de Achterhoekse cultuur, de spitsvondigheden en grappige humor, allemaal gegoten in meestal niets verhullende, beeldende zinnen. 'Wij Achterhoekers' kennen hem vaak niet persoonlijk, maar voelen ons door zijn columns soms zo verwant dat hij ons oompje lijkt. Het gezellige, creatieve, out-of-the-box denkende oompje met wie je schik kunt hebben.

Uit het leven gegrepen
Precies dat verbindende spreekt aan. Met de aanhef 'Beste Achterhoekers' is het alsof hij ons ook enigszins kent en ons graag meeneemt in de uit het leven gegrepen onderwerpen. Die gaan van de kermis tot Wilma uut Canada, van Achterhoekse mannen tot Amsterdam, van attamottamotta tot de Zwarte Cross en van bloemencorso tot het Oeka-Chakka biertje. Zo'n honderd columns passeren de revue. In het Nederlands geschreven en hier en daar met woorden en zinnen in het dialect, zodat de Achterhoeker zich thuis blijft voelen, ook in de taal. Pareltjes? Miggelbrink noemt onder andere 'Een jong uut Aalten.'

De wereld aan je voeten
Dat jong uut Aalten is Jorgen Alofs. 'Een klein jongetje dat droomde op zijn kleine kamertje op het Hoge Veld over dat waar jongetjes over dromen: Star Wars, ET en de wereld veroveren. Die met de breinaalden van moeder denkbeeldig zijn symfonie-orkest dirigeert en met zijn kleine trommeltje bij de Aaltense drum AOV voorop trommelt. Die voor 350 zwaar gespaarde guldens zijn eerste drumstel koopt waarbij boeken van De Kameleon twee van de drie poten moeten verhogen. Die met zijn eerste bandje Afterglow oefent bij De Pol in Aalten en ondertussen werkt bij Hulshof in Lichtenvoorde. Dan rammelen de hormonen tegen de liefde van zijn leven aan. Het is er eentje van Parker uut Los Angeles dus pakt hij zijn stokjes in en gaat drummen in de US of A.'
Dan volgt een succes-story: drummer Alofs maakt in de USA furore, geeft les aan de zoon van Spielberg en krijgt Chris Martin, de zanger van Coldplay, op bezoek. Hij drumt all over the world, drumt met Stevie Wonder en met wie niet.
De column eindigt met: 'Droom allemaal als kleine Achterhoekers de wereld in en verover hem. Kom terug wanneer je wilt en neem de wereld mee de Achterhoek in. En bij thuiskomst eerst een patatje oorlog met kroket bij Stegers in Aalten.'

Zitten
Tussen alle columns door is er soms even een zen- moment, zoals met 'Zitten'. Het is het moment dat doet denken aan Japie, het personage uit het verhaal de Uitvreter, van de schrijver Nescio. Zoals Japie uren achtereen onbeweeglijk aan de waterkant zat, zit Miggelbrink op een bankje in een Achterhoeks dorp. 'Daar zit ik. Wat ik aan het doen ben? Niets. Nul komma nul. En ik ga er een paar uur mee door ook. Ik zit. En dat is het. Meer is het niet. Minder ook niet. Ik zit geweldig. Kop leeg en zitten. Er gebeurt een heleboel als je zo zit. Af en toe komt er een bekende voorbij: “Miggelbrink, wat bun i-j dan aan het doen?” “Helemoal niks.”
Hoe dan de politie komt, omdat de buurt het niet gewoon vindt dat er zo lang een man op een bankje zit en hoe daarna de columnist terugdenkt aan zijn opa. 'Mijn opa zat vroeger dagenlang op zijn krukje in zijn hof. Dan keek hij hoe alles groeide en dat was het. Opa zat er altijd. Geen #genieten met #picoftheday van mijn uitzicht, op Facebook.'

Quotes en stokpaardjes
In de columns staan de nodige quotes. Om de aandacht erop te vestigen wordt er vaak eentje op de pagina uitgelicht. Quotes over karaktereigenschappen van Achterhoekers, zoals 'Kapsones ruiken wij Achterhoekers van mijlenver', 'Bij emoties gaan Achterhoekers stil naar hun schoenen staren' of 'Als wij Achterhoekers maar de helft konden van wat we dagelijks presteren en een twee maal zo'n grote mond hadden, stegen we boven alles en iedereen uit.'
Bij een van zijn stokpaardjes hoort deze: 'Een rondje geven is het Achterhoekse sociale smeermiddel.' En bij een ander: 'Moet er op zaterdagmorgen op de zaak iets af, dan komen we toch effe met zijn allen.'

Leuke dingen doen
Hoe kwam dat columns schrijven eigenlijk tot stand? "Ik ben niet van carrièreplanning. Dat is het domste wat je kunt doen, want dan sluit je je creativiteit uit”
Hij is van kijken wat er op zijn pad komt en alert zijn op leuke dingen doen, vooral dingen die je niet eerder deed. "Zo leek het me leuk om columns te gaan schrijven. Ik had het nog nooit gedaan, ik schreef ook nooit. Eigenlijk was ik een slechte schrijver die als - destijds - sociaal-cultureel werker natuurlijk wel verslagen moest maken. Toen ik Erik Meuleman van het Gelders Dagblad tegenkwam en vertelde dat ik graag columns wilde schrijven, maar dat nog nooit gedaan had, zei hij: 'Schrijf er maar eens een.' Hij vroeg waar ik het over wilde hebben. 'Over de Achterhoeker', zei ik.”
Miggelbrink begon eraan en wilde natuurlijk wel iets neerzetten. "Wat ik schrijf moest precies weergeven wat ik bedoel. Dat betekent dat je blijft sleutelen aan je tekst.” Zijn doel hiermee? "Mensen vermaken, maar wel met een toegevoegde waarde.”

Vermaken
Mensen vermaken is Miggelbrinks tweede natuur. Op de lagere school in Terborg werd hij al gevraagd om de hoofdrol te spelen bij een kindermusical. "Ik dacht: ikke?” Op het Isala College in Silvolde speelde hij toneel en in de jaren negentig vormde hij met Martin Pragt het duo 'Man of Man' en haalde de halve finale van het Amsterdamse Kleinkunst Festival. "Ik speelde vooral slapstick, want ik durfde niet veel te zeggen.”
Maar talent en inzet verloochenen zich niet. Hij maakte van zijn hobby zijn werk, als columnist, scriptschrijver, dagvoorzitter, ceremoniemeester, discussieleider, intermediair, buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand of met een typetje bij Theaterfestival Boulevard.
Nu is hij met Willem te Molder te zien in het programma 'I love de Achterhoek' van Omroep Gelderland en werkt hij in stilte aan zijn Achterhoekse Oudejaarsconference voor in Amphion.
In de stilte van heel weinig werk op dit moment heeft hij nog wel iets anders leuks op zijn verlanglijstje staan. "Ja, radio maken.”

Presentatie boek
De boeklancering is op zaterdag 7 november van 14.00 tot 17.00 uur in de drive-thru in de SSP hal van het DRU Industriepark in Ulft. Frans signeert er volgens hem met een alderbastend grote drive-thru signeersessie! Het boek kost 20 euro. Wie wil kan ook nog een stoofpotje kopen. Voor de mensen die alleen komen voor een stoofpotje: elke twintigste bezoeker ontvangt een gratis boek.
Vanaf maandag 9 november ligt het boek, dat uitgegeven wordt door Uitgeverij Hermans uit Hengelo (Gld.) bij de boekhandels.