Tineke Roorda vond het gewoon haar eigen kwaliteiten in te zetten voor anderen

In memoriam

Door Liesbeth Spaansen

STEENDEREN – Op 18 januari overleed Tineke Roorda, na een strijd van ruim drie jaar. Ze laat niet alleen in de familiekring een grote leegte achter. “Ik sta voor de onmogelijke taak om een beeld te geven van 54 jaar huwelijk en 57 jaar samenzijn”, verzuchtte haar man Sjoerd bij haar afscheid op 22 januari.

Tineke Roorda-Paardekooper werd op 22 mei 1944 geboren in Amsterdam als oudste van zes kinderen. Het gezin verhuisde via Zwanenburg in 1953 naar Laren (NH). Na de HBS-A op het Hilversums Lyceum en de opleiding tot kleuterleidster in Amersfoort, had Tineke graag de Middelheim Kunstnijverheidsopleidingen gevolgd. Toen al hield ze van kunst én was ze actief: in de studentenvereniging, het schoolkoor, de tennisvereniging en hockeyclub.

Buurjongen
De familie Roorda woonde in Hilversum tegenover de familie Paardekooper. “Wanneer mijn vader terugkwam na een reis van vijf, zes maanden was het feest bij ons”, lacht Sjoerd bij de gedachte daar voor het eerst met zijn Tineke te hebben gedanst. Na hun trouwen in 1966 stopte Tineke, zoals toen gebruikelijk, met haar werk als kleuterleidster.

Vanwege Sjoerds werk woonde het echtpaar in Duitsland en België, waar de kinderen, Suzanne en Paul, werden geboren. Vervolgens woonden ze enkele jaren in het Franse Lyon. Het gezin streek in 1973 neer in Steenderen. Vanaf dat moment werd Tineke steeds actiever. “Mijn moeder was te zelfstandig om niks te doen”, vertelt zoon Paul trots. “Ze wilde een andere rol dan alleen huisvrouw, ze had ambitie en vechtlust. Fijn dat papa haar de gelegenheid gaf voor die rol.”

Kunstschilder
Tineke was oprichtster van de peuterspeelzaal in Steenderen. Haar passie voor schilderen bloeide op en ze ging op les bij Dr. Willem Brunet de Rochebrune in Bronkhorst. “Een collectief met alleen vrouwen”, glimlacht Sjoerd, ook trots op alle exposities van het Steenders Palet van Tineke, Ali en Diny. En haar zus Joke vult aan: “Wie heeft niet een werk van Tineke aan de muur hangen?” Joke heeft onder meer mooie herinneringen aan de schilderlessen bij Doet Boersma tijdens de zussendag.

Naast kunstschilder was Tineke op vele andere fronten actief als vrijwilligster. Haar dochter Suzanne vertelt: “Ze deed wat een ander van haar nodig had en verwachtte niets terug.” Tineke zette zich in voor de VVD, was bestuurslid van scholengemeenschap Isendoorn in Zutphen, coördinator van bijscholingstrainingen taalvaardigheid voor het basisonderwijs, bestuurslid van Kinderdagverblijf Nijntje in Drempt. Zij verzorgde gastoudertrainingen voor gemeente en provincie, was voorzitter van de ‘Vrienden van het Spittaal’ locatie Zutphen en bestuurslid van het Prins Bernhard Cultuurfonds Gelderland. Ze verzorgde een aantal jaren de leeskring van de Bond voor Plattelandsvrouwen en was voorzitter van Nationale Vereniging De Zonnebloem afdeling Steenderen.

BABS
Tineke verzorgde drie jaar de PR voor de Kunst10daagse Bronckhorst en nam zitting in de Plaatselijke Commissie (PC) van de Remigiuskerk Steenderen, aangesloten bij Stichting Oude Gelderse Kerken (SOGK). “Ze had het hart op de goede plek”, vindt medecommissielid en predikant Menno Leistra. “Tineke heeft de wereld een stukje beter gemaakt met haar lef; de moed om dingen op te pakken en nooit op te geven, maar ook door lev, het Joodse woord voor hart.”
Heel wat mensen in de gemeente hebben als peuter bij Tineke in de klas gezeten. En een flink aantal daarvan hebben in haar bijzijn ook het ‘Ja-woord’ uitgesproken. Want Tineke sloot zo’n twintig jaar huwelijken als Bijzonder Ambtenaar Burgerlijke Stand (BABS). Dat deed ze eerst in de gemeente Steenderen, later ook in de gemeenten Bronckhorst en in Zutphen.

Lionsclub
Sjoerd Roorda is al jaren lid van de Lionsclub Zutphen. Voor zijn bijzondere inzet kreeg hij de internationale Melvin Jones Fellowship Award. Toen in 2005 de gemeente Bronckhorst ontstond, werd het tijd om ook daar een Lionsclub op te zetten. Voormalig burgemeester Henk van der Wende, vond bij Tineke direct enthousiast gehoor en samen met nog vijf andere ‘keymembers’ richtten ze de Lionsclub Bronckhorst op. Een kleurrijk schilderij van Tineke prijkt op het vaandel en vanaf het eerste uur tot de laatste dagen van haar leven was ze er intensief en enthousiast bij betrokken. Ze deed mee met acties voor goede doelen zoals de verkoop van tulpen en was de aanjager van het Valentijns Event. Ze was een Lion pur sang en vervulde de taken als bestuurslid, President, zône-voorzitter én Vice Gouverneur met verve. “Haar droom om Gouverneur van het district te worden was haar niet meer gegund”, zegt zoon Paul verdrietig.

Kleurenpalet en Peace-Poster
“De kleinkinderen hebben bewondering voor oma Tien”, weet Paul. Maar ook andere kinderen kregen haar aandacht. Daarvoor organiseerde zij Lions Jeugdschilderdagen in Bronckhorst en regelde ze jaarlijks de Lions Clubs International Peace Poster Contest voor basisschoolleerlingen in deze regio. Afgelopen december jureerde ze voor het laatst hun tekeningen.

Koninklijke onderscheiding en Melvin Jones
De schilderwedstrijddagen ‘Kleurenpalet’ van de Lions Club Zutphen, werden naar Frans voorbeeld georganiseerd onder voorzitterschap van Sjoerd. Na de tiende en laatste editie op 24 mei 2010 rond kasteel De Wildenborch in Vorden, reikte toenmalig burgemeester Henk Aalderink de prijzen uit. Maar niet voordat hij Tineke Roorda benoemde tot Lid in de Orde van Oranje Nassau voor alles wat zij voor de gemeenschap had betekend. Tineke’s blije maar bekende nuchtere reactie: “Je doet dit soort dingen gewoon omdat je je eigen kwaliteiten ook wilt inzetten voor anderen. Toch?”

Op 21 april 2020 ontving Tineke tot haar grote verrassing eveneens de Melvin Jones Fellowship Award. Het is zeldzaam dat echtgenoten beide deze hoge Lionsclub onderscheiding ontvangen.

Respect
Tineke’s ziekte openbaarde zich tijdens een vakantie in Frankrijk. “Ze moest daar meteen worden geopereerd”, zegt haar man Sjoerd. “Het was maar goed dat we de taal spreken.” Zij hield zich die jaren sterk en haar vrijwilligerswerk ging gewoon door. “Ze ging niet bij de pakken neerzitten, maar paste zich aan. Diep respect daarvoor”, vertelt Lion en vriend Herman Garretsen onder de indruk. Ze bleef bijvoorbeeld schilderen en exposeren.

De laatste periode van haar leven verbleef Tineke in het Hospice Zutphen. De condoleance, gehouden in De Omarming in Zutphen vond plaats op donderdagavond 21 januari. Op anderhalve meter en met mondkapjes op werd de familie sterkte gewenst met een boks of elleboogje.

Afscheid
De plechtigheid van de crematie op 22 januari was via livestream te volgen. De kleinkinderen droegen het gedicht ‘Als de stilte komt’ van Toon Hermans voor. De sprekers Suzanne, Joke, Herman, Menno, Sjoerd en Paul spraken, ondanks het enorme verdriet om het verlies, warme woorden. Met humor, en dat past bij Tineke. Dat bleek eveneens uit haar vooraf aangegeven muziekkeuze. Naast ‘de Pastorale’ van Beethoven, ‘Mag ik dan bij jou’ en ‘Laat me schijnen als de zon’, klonk tot slot André Hazes junior vrolijk door de aula: ‘Leef, alsof het je laatste dag is!’

Na de herdenking stond een mooi glas wijn klaar om te proosten op het leven van een warm en betrokken mens. Tineke Roorda, in warme herinnering, tot ergens.