Afbeelding

Salland

Opinie

Voor de eerste stop tijdens mijn korte fietstrip met overnachting in het Overijsselse Den Ham heb ik Holten uitgekozen. Daar hebben ze vast en zeker een goede lunchroom. Al is het nog te vroeg voor lunch. Ik heb behoefte aan een goede bak koffie met appelgebak, aan hernieuwde energie. Maar zover komt het niet. De wind waait vooral tegen, de bagagetas achter mijn zadel is wat te zwaar, de tank gaat in rap tempo leeg. Holten is te ver. In de binnenlanden zoek ik een bankje om een reepje te nuttigen als ik vanuit het niets een terras ontwaar. 

Het is er bepaald niet druk, er zitten enkel twee wielrenners. Als ik mijn fiets tegen een houten terrasafscheiding parkeer, stel ik vast dat het café hier gesloten is. Maakt niet uit, zeggen de twee zeventigers, onderweg op hun woensdagochtendrondje. Ik kan gerust een stoel pakken, er staan er genoeg. Dat is waar. Ze zijn niet vastgeketend zoals in de stad. Is niet nodig. Het is hier een buurtschap: De Wippert. Het café draagt dezelfde naam. De mannen kennen het. Ze komen uit Deventer en gingen hier vroeger geregeld op stap: “Wippen in De Wippert.” 

Op de digitale kaart zoek ik op waar ik precies ben. De Wippert ligt nog net in Gelderland, precies tussen Holten, Laren, Bathmen en Markelo in. Aan de andere kant van de Schipbeek begint Overijssel, daar ga je de snelweg A1 over, dan fiets je Salland in. Ik moet denken aan zanger Hendrik Jan Bökkers, die onlangs vanuit Raalte naar Ruurlo verhuisde. In de regionale krant vertelde hij over Salland, de Achterhoek en de vele overeenkomsten. Zelfs de ‘Heinose notenmix’ bleek ook in de supermarkt in Ruurlo verkrijgbaar, alleen heette die hier ‘Reurlse notenmix’. 

In de supermarkt in Den Ham - opmerkelijk groot voor dit kleine dorpje - zie ik woensdagavond twee mannen een winkelkar volladen met onder meer heel veel zakken chips. Ze doen inkopen voor de seizoensafsluiting van de plaatselijke voetbalvereniging VV Den Ham. Bij de bakkersafdeling bestellen ze verse bollen voor zaterdag: veertig witte en dertig bruine. “Zo, jullie hebben grote plannen he!”, zegt een passerende vrouw, op een toon alsof ze precies weet wat die plannen inhouden. Dat is ook zo. Ze kent de mannen en waarschijnlijk voetballen haar zoons of dochters ook. 

De mannen kunnen hun stampvolle winkelkar zo meenemen. Volgende week na afloop van de seizoensafsluiting wordt alles in één keer afgerekend. Is al geregeld met de chef. Wat er overblijft aan frisdrank en bier, kunnen ze weer inleveren. De twee dollen nog wat met de caissières, die ze allemaal bij naam kennen. In het voorbijgaan rolt er een dorpsroddel over de kassaband. Ik vind het heerlijk. Het gaat hier allemaal precies zoals het bij ons in het dorp gaat. Op mijn fietstrip leg ik in twee dagen ruim 120 kilometer af, maar gevoelsmatig ben ik nooit ver van huis.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant