Wilco Klein Nengerman werd tijdens zijn succesvolle Handbike Battle in Oostenrijk begeleid door Dennis Wentink. Foto: Herman Vrielink

Wilco Klein Nengerman werd tijdens zijn succesvolle Handbike Battle in Oostenrijk begeleid door Dennis Wentink. Foto: Herman Vrielink

Wilco Klein Nengerman schittert tijdens Handbike Battle Oostenrijk

Sport

VORDEN - In het Oostenrijkse Kaunertal vond afgelopen week de zogenaamde handbike-battle plaats. Tweeëntwintig familieleden en vrienden vergezelden deelnemer Wilco Klein Nengerman uit Vorden. Onderstaand een sfeerimpressie gemaakt door Herman Vrielink, één van de supporters van Wilco.

Wat een geweldige prestatie leverde Vordenaar Wilco Klein Nengerman afgelopen donderdag in het Oostenrijkse Kaunertal. Hier vond de jaarlijkse handbike battle plaats, nadat die door corona twee jaar geen doorgang had kunnen vinden. Deelnemers waren ruim honderd mensen die door een lichamelijke handicap aangewezen zijn op een rolstoel. Twaalf revalidatiecentra uit het hele land vaardigen deelnemers af. En er zijn ook vrije inschrijvingen. Wilco Klein Nengerman nam voor de vierde maal deel. De eerste twee jaar namens revalidatiecentrum ’t Roessingh in Enschede en nu alweer voor de tweede keer als individueel deelnemer.

Duizend hoogtemeters
Wat houdt een handbike battle in? De deelnemers moeten op een route van ruim twintig kilometer lengte bijna duizend hoogtemeters overwinnen. Ze beginnen op twaalfhonderd meter boven zeeniveau en eindigen op een hoogte van 2.180 meter. Circa twintig haarspeldbochten op handkracht! Het is een wedstrijd voor echte doorzetters.
Alle deelnemers hebben een zogenaamde buddy. Dat is een wielrenner die als maatje met de deelnemers de berg op gaat. Voor Wilco was dat Dennis Wentink. Wilco’s dochter Jet reed ook mee: zij fungeerde als buddy voor Suzanne uit Arnhem. De supportersgroep van Wilco telt elk jaar meer dan twintig personen die er een gezellige week van maken. De groep bestaat uit familieleden, buren en vrienden. De meesten overnachten in hetzelfde appartementencomplex. Het ontbijt en het avondeten is gezamenlijk, maar overdag gaat ieder zijn eigen gang. En sommigen kiezen ervoor hun eigen appartement te boeken. Eén van de avonden voorafgaand aan de battle houden ze een pubquiz, met veel hilariteit en gezelligheid.

Spannend
Vanwege een schouderblessure was het dit jaar extra spannend of Wilco de tocht kon voltooien. Donderdag 23 juni was de start om kwart over negen. De supporters stonden onderweg om hem en de andere deelnemers moreel te ondersteunen. De rit vindt plaats op de openbare weg, zodat de supporters de deelnemers met de auto kunnen inhalen. Zodoende was het mogelijk Wilco onderweg meerdere malen aan te moedigen. Met muziek, spandoeken en verbale ondersteuning werd hij de berg op ‘gestuwd.

De aankomst
Na twee uur en 52 minuten was Wilco bij de finish. Een enorme ontlading. Met heel veel doorzettingsvermogen en karakter is het gelukt. Een enorme topprestatie. De ontlading bij de supporters was des te groter omdat Wilco het ondanks zijn blessure toch had gered.

Feest
Op vrijdagavond is traditioneel de prijsuitreiking in het handbikehotel. Dit werd afgesloten met een uitbundig feest. Maar die prijsuitreiking is feitelijk maar bijzaak: de deelname alleen al verdient groot respect! Wat was het weer een indrukwekkende, onvergetelijke week.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant