Biljartvereniging eert jubilaris Wim Golstein

VORDEN – Wim Golstein (76) is benoemd tot erelid van biljartvereniging KOT in zijn woonplaats Vorden. In aanwezigheid van een groot aantal andere leden bracht voorzitter Edwin Gotink het bijbehorende speldje aan. Uiteraard bij café Uenk, van oudsher thuisbasis van de biljarters.

Door Sander Grootendorstê

De reden? “Ik ben al meer dan zestig jaar lid”, zegt Golstein. “Toen ik vijftien was heb ik me aangemeld. Ik kan me het eerste team waar ik bij zat nog herinneren. Leuk om de namen te noemen: Bennie Seesink, Wim Zuurveld en Rien van Nunen.”

Dat betekent sowieso dat Krijt Op Tijd, zoals de naam van de vereniging voluit luidt, nóg ouder is. Hoe oud eigenlijk? Dat weet Trudy Haverkamp, die vijfentwintig jaar bestuurslid is geweest (“penningmeester én secretaris!”). Aan het einde van die periode werd ze uitgeroepen tot het eerste erelid van KOT. “We bestaan sinds 1946”, antwoordt ze. Snel rekensommetje: de club is maar net één jaar ouder dan jubilaris Golstein.

“Het waren andere tijden”, vertelt Golstein. “Ik heb bijvoorbeeld alleen maar  lagere school gehad. Daarna moest ik van mijn ouders gaan werken.” Biljarten was een welkome afwisseling. “Ik vind het nog steeds heerlijk om te doen. En je ziet: het houdt je jong!” Golstein trad als postbode in dienst bij de PTT. In zijn vrije tijd bleef hij bij Uenk caramboles afleveren.

Zitten er nog meer ereleden aan te komen? Voorlopig niet, zegt Gotink. “We hebben nog iemand die al zo’n zestig jaar lid is, maar hij is er een jaartje tussenuit geweest, dus dat telt niet.” En het is in de huidige maatschappij ook steeds minder waarschijnlijk dat leden zo lang betrokken blijven bij één en dezelfde vereniging: “Veel van dit soort cafés hebben de deur gesloten en de biljarters moeten dan ergens anders naartoe. Ook verhuizen mensen tegenwoordig sneller. Vroeger was loyaliteit vanzelfsprekend”, zegt Gotink. “Ik ben zelf Vordenaar, maar als biljarter begonnen in Baak.” Bij KOT voelt hij zich thuis, net als de ongeveer vijftig andere leden, van wie er deze zaterdag een stuk of veertig aanwezig zijn. De feestavond gaat al bijna van start.

Eerst volgt nog de officiële plechtigheid, en daartoe beweegt het hele gezelschap zich van de achtertuin naar de voorkant van het café aan de Nieuwstad. Om gezamenlijk getuige te zijn van de bevestiging van het speldje op het shirt van Wim Golstein. “Van mij had het niet gehoeven hoor”, zegt de jubilaris. Zijn vrolijke blik verraadt dat hij het stiekem toch heel leuk vindt. 

Gotink: “Het bestuur was het er unaniem over eens dat Wim dit verdiend heeft voor al die jaren trouw aan de vereniging.” Een vereniging waarmee het aardig goed gaat. Dat blijkt niet alleen uit het ledental, maar ook uit het feit dat KOT sinds kort beschikt over een jeugdteam. Niet van vijftienjarigen, zoal in Wims begintijd, maar jongeren rond de twintig. “En we hebben nu ook een damesteam”, zegt de voorzitter niet zonder trots.

Zijn lange levensduur dankt KOT in belangrijke mate aan Café Uenk, dat helemaal op biljart is ingesteld. Drie biljarttafels bepalen het interieur. Gotink: “Het is het enige café hier in de buurt dat de biljartsport echt promoot. De eigenaren zijn nauw bij de vereniging betrokken. Ze werken ook niet met een tariefklok zoals andere cafés. Deelname is gratis. Beginners spelen aan het biljart bij de bar, gevorderden aan de twee andere tafels. Er is altijd toezicht.” Contributie betalen de leden van KOT uiteraard wel. Met uitzondering van ereleden. “Dat is mooi meegenomen”, zegt Golstein. 

Net voordat het feestgedruis echt losbarst, pakt hij een keu en stoot voor de gein een paar ballen. Na zestig jaar kan hij het nog steeds niet laten. “Hij blijft enthousiast hè?”, stelt Gotink vast. Zelfkritisch zegt Golstein: “Het biljarten wordt wel wat minder. Maar zolang de gezondheid het toelaat, ga ik er zeker mee door.”