Het briljanten huwelijkspaar de heer en mevrouw Van der Linden poseren met locoburgemeester Arno Spekschoor.
Het briljanten huwelijkspaar de heer en mevrouw Van der Linden poseren met locoburgemeester Arno Spekschoor. Foto: Alice Rouwhorst

Felicitatie van de koning en koningin

Voor briljanten paar Van der Linden

VORDEN - De heer en mevrouw Van der Linden vierden vorige week maandag hun briljanten huwelijk samen met locoburgemeester Arno Spekschoor met koffie en gebak. Twee nog kwiek ogende mensen, die al vijfenzestig huwelijksjaren lang lief en leed met elkaar delen, waren vereerd met dit bezoek.

De dag ervoor hadden ze het heugelijke feit al gevierd met (achter-)(klein-)kinderen. Gezeten in de woonkamer, samen met hun twee zonen, praat de heer Van der Linden honderd uit over hun leven. Af en toe wordt hij aangevuld door zijn vrouw. Om hen heen staan vele prachtige boeketten en kaarten. "Probeer maar eens een felicitatiekaart te vinden voor een 65-jarig huwelijk. Die vind je niet zo gemakkelijk of helemaal niet", zegt Fred, één van de zonen.

Hieruit blijkt hoe bijzonder het is om dit samen te kunnen bereiken. Dat vonden ook de Commissaris van de Koning van de provincie Gelderland, de heer Cornielje én zelfs koning Willem-Alexander en koningin Maxima! Van beide ontving het echtpaar een felicitatie per brief. "Daar ben ik heel trots op", zegt mevrouw Van der Linden.

Beiden zagen het levenslicht in Wijk bij Duurstede, Johan zeventachtig jaar geleden en Marie vierentachtig jaar. In deze plaats sloeg de vonk over. "Mijn vader was er niet zo blij mee dat ik een meisje had. We zagen elkaar dan ook vaak stiekem. Op een keer wandelden we op de dijk hand in hand en toen kwam mijn vader ons tegemoet lopen. We hebben elkaar expres niet losgelaten om een statement te maken. Zo passeerden we elkaar. Hij heeft er niet over gesproken. En daarmee was onze verkering een feit", legt de heer Van der Linden uit.

Huwelijksfeest in kleine kring gevierd

In 1948 verloven ze zich en twee jaar later trouwen ze voor de wet, zodat ze een woning kunnen kopen in hun geboorteplaats. Maar er samen in gaan wonen kon nog niet. Dat kon pas twee jaar later, nadat ze de huwelijksinzegening in de katholieke kerk hadden ontvangen.

"Het huwelijksfeest hebben we in ons eigen huis gevierd met familie en een accordeonist. Heel klein dus. Maar ja, zo ging dat in die tijd. Je had niks, maar je was tevreden", zegt de heer Van der Linden.

Ze verhuizen na een aantal jaren naar Bussum waar werk is en daarna komt de familie in de jaren zestig, inmiddels is het gezin verrijkt met twee zonen, John en Fred, in Vorden terecht. Dit zet emigratieplannen naar Australië voorgoed in de ijskast. Hij werkt onder andere bij de fietsenfabriek Empo en daarna vele jaren in de vleesfabriek Welling, later Coveco, tot aan zijn pensioen.

Zij heeft ook een baan in deze fabriek en werkt daarnaast bij confectie-atelier Lammers in het dorp, waarbij de werktijden onder schooltijd zijn, dus prima te combineren met het moederschap.

Glas half vol
Inmiddels ligt het werkzame leven al ver achter hen en hebben ze net als zovelen op oudere leeftijd dingen in moeten leveren en kampen ze met gezondheidskwalen. Maar het glas is duidelijk half vol, want ze genieten nog elke dag van elkaar, van het maken van kruiswoordpuzzels en tv kijken en natuurlijk van hun kinderen, vijf kleinkinderen en twee achterkleinkinderen.

"De kinderen zijn mijn alles", zegt mevrouw Van der Linden.

Aan het eind van het gezellige bezoek wenst de heer Spekschoor het briljanten echtpaar nog vele gezonde jaren erbij.

"Ik teken voor nog zeker vijf jaar erbij!", zegt mevrouw Van der Linden vrolijk.

Op naar platina dus, het is ze gegund.