Vitaal diamanten huwelijkspaar kampeerders in hart en nieren
ACHTER DREMPT – Piet en Lisette de Graauw vierden woensdag 14 oktober dat zij zestig jaar geleden in Den Helder elkaar het ja-woord gaven. Burgemeester Helmi Huijbregts van de gemeente Bronckhorst bracht het diamanten paar een bezoek en feliciteerde hen met dit heuglijke feit.
"Uw adres met lettertoevoeging aan het cijfer doet vermoeden dat u in een seniorenwoning woont. Dus ik was helemaal verbaasd dat mijn navigatie zei dat ik mijn bestemming bereikt had bij een vrijstaande woning!", zegt een verraste burgemeester bij binnenkomst.
Ze informeert voorzichtig naar de leeftijden van de heer en mevrouw De Graauw. Hij is 86 en zij is 84 jaar. "Wat ziet u er beide nog enorm goed uit! Mijn complimenten," vervolgt Huijbregts. Voor hun vitaliteit hebben ze niet direct een verklaring. "Maar misschien is het omdat we vrij sober leven, niet te veel eten, amper snoepen, elke avond een klein glaasje wijn nemen en actief blijven," zegt Lisette.
"We kunnen niet de hele dag zitten puzzelen en lezen," vult Piet aan. "Ik merk wel dat ik iets ouder word hoor, het gaat allemaal niet meer zo vlug. Ben 's avonds best moe en dan mag ik graag tv kijken. In de zorg werd ik de 'sneltrein' genoemd. Nou dat ben ik echt niet meer!", vertelt Lisette lachend. Maar aan alles kun je zien dat hier actieve mensen wonen. De (moes)tuin ligt er strak bij, het buitenschilderwerk wordt nog door henzelf gedaan, her en der liggen onaffe klussen voor het bedrijf van de oudste zoon, voor wie de nodige hand- en spandiensten worden verleend.
Anderhalf jaar voor de trouwdatum leerden Piet, afkomstig uit Culemborg en Lisette uit Den Helder elkaar kennen op de achterbank van een vakantiebus met bestemming Zuid- Frankrijk. De vonk sprong over en vanaf die tijd zijn ze een stel. Zijn werk als leraar brengt hen in Hoofddorp, waar ze een huis betrekken dat op de nominatie stond om gesloopt te worden. "Maar wij waren er blij mee," zegt Piet de Graauw. Hier vindt de eerste gezinsuitbreiding plaats met de komst van dochter Irene. Het lawaai dat het invliegen van de DC8 van het nabijgelegen Schiphol veroorzaakt, is de reden van hun vertrek in 1960 naar Rheden waar hij aan de slag kan op een LTS als wiskundeleraar.
Het gezin wordt gecomplementeerd met twee zonen, Erwin en Edgar. Lisette de Graauw heeft een verplegingsopleiding gevolgd en werkt in een ziekenhuis in Arnhem en daarna in verschillende zorginstellingen in de omgeving. Begin jaren tachtig houdt de baan van Piet op door krimpende leerlingenaantallen en fuserende scholen. De reden om in Rheden te blijven wonen vervalt hiermee en tijdens een fietstocht zien ze in Drempt een wat vervallen, maar alleraardigst huis met een prachtig uitzicht. Ze hoeven niet lang na te denken en inmiddels is het al weer 33 jaar geleden dat ze de koopakte ondertekenden.
Buiten aan de gevel van dit huis is te zien waar de harten van de echtelieden sneller van gaan kloppen. Er hangt een ANWB wegwijs bord met een caravan en tent erop met de tekst 'Piet en Lisette de Graauwplein'. Ze zijn kampeerders in hart en nieren en hebben als reisleiders bij de ANWB 45 caravanreizen geleid door heel Europa tot 2000 en eerder heeft Piet ook nog alleen reizen van de Nederlandse Reisvereniging begeleid in de zomermaanden. Afgelopen voorjaar hebben ze hun caravan verkocht. "Het is niet meer zoals vroege," zegt Piet spijtig. "We kijken nu tegen hoge witte 'muren' van campers aan op de camping. Dan kunnen we beter hier zitten. Hier hebben we een weidse blik," verklaart Piet al wijzend naar buiten.
Al deze reizen heeft hen veel gebracht, namelijk prachtige herinneringen, verhalen en souvenirs. Van elk land staat er wel een aandenken. Aan de muur hangen prachtige schilderijen van wilde dieren, die Lisette geschilderd heeft na een reis door Afrika. Burgmeester Huijbregts is, als dochter van een kleermaker, ook diep onder de indruk van de geborduurde voorstellingen die Lisette gemaakt heeft in de sfeer van Van Gogh en Gauguin. Lisette laat haar daarom een borsteltje zien met de opdruk 'P.A.J. de Graauw' waar zij als kind mee speelde. De burgemeester herkent dit direct als een kleermakersattribuut. "Mijn opa," zegt Lisette hierbij, "liet zijn kleren maken bij Piets opa, P.A.J. de Graauw. Ze waren bevriend met elkaar. Zij hebben nooit kunnen vermoeden, dat jaren later hun kleinkinderen, man en vrouw zouden worden. En dat ik dus ook 'De Graauw' zou gaan heten!"
Inmiddels hebben zij zelf kleinkinderen, acht in totaal, en zelfs al één achterkleinkind. Met hen, andere familieleden en buurt vierden ze het feest met een diamanten randje.