Koning Vincent Melgers en voorzitter John Rondeel in 2014. Foto: Silvie Bergervoet.
Koning Vincent Melgers en voorzitter John Rondeel in 2014. Foto: Silvie Bergervoet.

John Rondeel weer vier dagen de baas van de kermis

Keijenborg klaar voor de vijftigste optocht

Keijenborg - Keijenborg maakt zich op voor de jaarlijkse kermis, met als bijzonderheid dat dit jaar voor de vijftigste keer een optocht zal worden georganiseerd. Als voorzitter van Schuttersgilde St. Jan deelt John Rondeel van 19 tot en met 22 juni de lakens uit in Keijenborg. Hij vertelt wat daar allemaal bij komt kijken.

John Rondeel (1967) is sinds 1978 lid van de schutterij. Met een groep van veertien jongens werd hij jeugd-vendelier, waarmee een nieuwe generatie opstond die het gilde nieuw leven inblies. Op zijn 18e werd John senior-vendelier, om in 1997 commandant van de schutterij te worden. In 1999 trad Rondeel toe tot het bestuur. Eerst als secretaris en sinds zes jaar als voorzitter. "Heel veel heb ik geleerd van Wim Besselink, de vorige voorzitter. Hij had alles goed gedocumenteerd en zo kon ik er gemakkelijk inrollen."
St. Jan heeft al een historie vanaf 1853. De oprichting was een initiatief van de pastoor die ook voorzitter was tot de jaren '30. Wanneer daar een eind aan kwam, is niet precies bekend, omdat het archief in de oorlog is verbrand, uit angst dat de Duitsers deze in bezit zouden krijgen. Van oudsher organiseert de schutterij de kermis. Inmiddels een vierdaags evenement, dat veel voorbereiding kost voor de negen bestuursleden het hele jaar door. Vanaf april zetten tientallen vrijwilligers zich in om alles rond te krijgen. Elk onderdeel heeft zijn draaiboek en kent zijn ontwikkeling.
Rondeel: "De kermis leeft nog altijd, maar je moet wel meegaan met de tijd en steeds iets nieuws brengen. Dat hebben we altijd gedaan. Vroeger was het een rondje langs de cafés: Winkelman, de Smid, Booltink, de Eikenboom. Na de Nieuwjaarsbrand in Volendam werden de regels strenger en werd het feest verplaatst naar de feesttent. Ook de vrijdag is er bijgekomen.

Nadat er onzekerheid was over de overname van de laatste horecagelegenheid heeft het Gilde de toekomst van de kermis moeten beschermen en begonnen zelf met de exploitatie van de tent. Hier komt het kenmerk van de statutair vastgelegde doelstelling van het Gilde goed tot uiting: namelijk het bewaken en beschermen van de tradities. En daarnaast een andere statutaire verplichting: minimaal één keer per jaar een kermis organiseren.
Tijden veranderen en daar moet je op inspringen. Op het lunapark hebben we vaak een bijzondere attractie. Tradities willen we handhaven, maar je moet je aanpassen aan de omstandigheden. We hebben twee tenten, de grote feesttent en de kleinere cafétent. Met het Van Ceybergse artiestencafé brengen we sinds enige jaren met succes een soort Van Amstel Live. Dit jaar hebben we negen bands, waaronder Boh Foi Toch op zondagavond.
De eerste optocht was in 1966, dit jaar is de vijftigste keer. Pastoor Dijkers nam destijds het initiatief en verenigingen als DIO, Buk-Ow en de Bosruiters liepen mee. Een van de wagens was de Pipo-wagen en het leuke is dat dit jaar een wagen in die stijl is opgebouwd. Vorig jaar was het wat minder, maar nu doen er weer twaalf wagens mee.|
Na een informatieavond in november doen een aantal buurten weer mee en ook bij de jeugd leeft het. Daarnaast lopen er internationaal bekende korpsen mee en een bezienswaardigheid is het straattheater U'mtata, die ook voor en na de optocht een show geven.
Op maandag is het traditionele vogelschieten, waar zo'n 250 leden aan meedoen. Rond 12.00 uur weten we wie Vincent Melgers aflost als koning."
Als voorzitter is John Rondeel alle vier dagen een druk bezet man. Vrijdagmiddag trekt hij het uniform aan en gaat van het ene programma-onderdeel naar het andere. Vast onderdeel is het drinken van de erewijn op zaterdag. Jubilarissen worden gehuldigd en de koning staat centraal. Die mag in het jaar van koningschap strijden om de eretitel voor Bronckhorst en Achterhoek. "Het contact met andere gildes maakt het erg leuk. Maar zelf organiseren we ook veel, zoals marketentsterdagen, bielemandagen, Sinterklaasintocht en rommelmarkt. We doen alles om aan inkomsten te komen. Gelukkig hebben we veel sponsoren, die we zeer dankbaar zijn". Schuttersgilde St. Jan neemt dit jaar afscheid van de 65-jarige Theo Ankersmit, die heel lang bestuurslid was. Daarentegen kon de vereniging pas weer nieuwe leden begroeten: vier jeugdtamboers en vier blazers zijn er deze optocht voor het eerst bij.
John Rondeel heeft er in elk geval weer zin in: "Het is een enthousiaste club om mee te werken. Deze vijftigste optocht wordt een heel mooie, ik heb al allerlei originele, creatieve dingen gezien, waarbij moderne technieken worden toegepast. En maandagavond om 21.00 uur haak ik af, want dinsdag ga ik weer gewoon aan het werk!"


www.kermiskeijenborg.nl
www.schuttersgildestjan.nl


Vrijwilligers nodig anoniem hulpgesprek

Regio - In een tijd waarin het sociale netwerk steeds belangrijker wordt, kunnen of durven veel mensen hun verhaal niet in de eigen omgeving kwijt. Vrijwilligers van Sensoor bieden al meer dan 55 jaar een luisterend oor, dag en nacht, per telefoon, chat of e-mail. Om de stijgende vraag naar dit anonieme mens-tot-mens contact het hoofd te bieden, is Sensoor de campagne 'Dus ik luister' gestart om nieuwe vrijwilligers te werven.

Marije, goed getraind en begeleid door beroepskrachten van Sensoor, luistert al meer dan drie jaar naar heel verschillende verhalen. Over eenzaamheid bijvoorbeeld. "Mensen vinden het fijn een stem te horen, ze hebben soms dagenlang niemand gesproken. Ze bellen Sensoor want ze schamen zich, in deze tijd vol sociale netwerken, voor hun eenzaamheid. Door naar hen te luisteren worden zij gezien in hun bestaan." Schaamte speelt ook een rol bij andere gespreksonderwerpen zoals psychische problemen, seksueel misbruik en zelfbeschadiging. "Sommige mensen hebben professionele hulp nodig maar durven dit niet te vragen. Bellen met Sensoor is dan een eerste stap, juist omdat het anoniem is. Ik bied geruststelling en aanmoediging. Help hen op een andere manier naar zichzelf te kijken.'' Eens per maand is Marije 's nachts aan de telefoon te vinden, in gesprek met mensen die de slaap niet kunnen vatten. ''Al die voordeuren waarachter ik een kijkje mag nemen, doet iets met mij. Wat ik leer is om het positieve te zoeken, zelfs in de donkerste verhalen.''
Met de campagne 'Dus ik luister' zoekt Sensoor mensen die net als Marije vrijwilligerswerk willen doen waarbij ze in een persoonlijk contact iets betekenen voor een ander. Ook wil Sensoor aandacht vragen voor het belang van écht luisteren, een openhartig gesprek met bekenden en onbekenden. Sensoor ziet als ideaal een maatschappij waarin mensen met respect en aandacht met elkaar omgaan, waarin mensen zelfredzaam zijn en wanneer nodig steun vinden in het eigen netwerk.

Geïnteresseerden kunnen kijken op de website.


www.sensoor.nl/vrijwilligerswerk