Bruidskoe na twaalf jaar huwelijk alsnog weggegeven
Verheugd met verlate huwelijkscadeau
Ruurlo/Vorden - Een bruidskoe. Een oude traditie die men af en toe nog wel eens tegenkomt. Maar na twaalf jaar huwelijk, dat hoor je niet zo vaak. Dit overkwam Gertjan en Renate Uilenreef.
Toen Gertjan en Renate Uilenreef in 2003 trouwden woonden ze aan de 'straote' aan de Irenelaan in Ruurlo waar ze lastig een koe konden huisvesten. Een aantal jaren geleden verhuisden ze naar het ouderlijk huis van Renate aan de Kleine Wiersse buiten Ruurlo. De ouders van Gertjan, die uit de Vordense buurtschap Linde komen wilden hen alsnog een bruidskoe aanbieden. Toen de 'naosten' (naaste buren) van de Kleine Wiersse dat ten gehore kwam lieten ze er geen gras over groeien.
De 'naosten' Weernink, Klein Wassink, Wassink, Bannink en Smeenk kwamen de drachtige vaars officieel ophalen bij de ouders van Gertjan. De vaars werd gekeurd en kreeg een mooie krans om van de 'naosten' om haar nek gehangen. Daarna werd ze met een tractor en wagen van Linde vervoerd naar de Kleine Wiersse. Maar toen ze Linde verlieten werden ze staande gehouden middels een touw over de weg, door de buurt van de familie Uilenreef uit Linde. Ze wilden eerst zien wat de familie weg wilde geven en de vaars moest eerst gekeurd worden. Daarbij hield één van de 'naosten', Jan Bosch, een toespraak waarin hij benadrukte dat de beide buurten het samen eens moesten zijn over de kwaliteit van de vaars zodat er geen onenigheid zou ontstaan. Nadat er volgens traditie tol was betaald in de vorm van drank konden ze hun reis vervolgen. Bij deze traditie komt veel symboliek kijken. Het 'touw over de weg' is er voor om de boze geesten tegen te houden. De vaars moet dragend zijn om zo ook het jonge bruidspaar veel vruchtbaarheid te wensen. Bij de Kleine Wiersse aangekomen konden de 'naosten' de vaars overhandigen aan Gertjan en Renate namens zijn ouders. Zij waren als vanzelfsprekend zeer verheugd met dit verlate 'huwelijkscadeau'.