Toneelbezoekers in Vierakker-Wichmond vallen met 'De kont in de botter'
Vierakker-Wichmond - Toneelgroep Vierakker-Wichmond zorgde afgelopen weekeinde met de klucht 'Met de kont in de botter' voor 'toptoneel' in het altijd knusse zaaltje van het Ludgersgebouw in Vierakker. De bezoekers vielen letterlijk zoals het spreekwoordelijke gezegde zegt 'Met de kont in de botter'. Drie uitverkochte zalen (op twaalf stoelen na) genoot met volle teugen. Komend weekeinde (vrijdag- en zaterdagavond) zijn de vierde en vijfde voorstellingen uitverkocht. Goed voor in totaal 638 betalende bezoekers!
Door Jan Hendriksen
Zondagmiddag is het miezerig buiten, niet echt winters op deze laatste zondag in januari. Het vochtigheidsgehalte is buiten hoog. De ramen van het Ludgersgebouw zijn dan ook beslagen. Het knusse toneelzaaltje is al ruim voor aanvang volgestroomd. Verwachtingsvol zit het publiek gezellig met elkaar te keuvelen. Toneelgroep Vierakker-Wichmond heeft inmiddels een reputatie hoog te houden. Speelde men tot voor tien jaar geleden nog voor amper voor twee 'zaaltjes' volk. De laatste vijf jaar stroomt het publiek in grote getale naar Vierakker-Wichmond toe en zit de zaal telkens tjokvol. En aan de verwachtingen werd weer met verve voldaan.
Onder leiding van de bezielende Vordense regisseur Henk Broekgaarden haalde de groep alles uit zijn vermogen. Het kleine toneel, die wat beperkingen met zich meebrengt, werd optimaal benut en de decorbouwers hadden hun handen creatief uit de mouwen gestoken. In de van oorsprong Duitse klucht (Kohle, Moos und Mause), geschreven door Bernd Gombeld en vertaald door Ben te Velde, volgt zich het ene misverstand na het andere zich op. En dat is ook de grote kracht van deze klucht.
Een slechthorende oma ("O wee, O wee, O wee") gepeeld door Henna ter Vrugt en de niet al te snuggere dochter Roos (Marieke Vaartjes) van de buren begrijpen een alledaagse afspraak totaal verkeerd. Oma en Roos luisteren een gesprek af waarin sprake is van 'afknallen' en 'onder de grond stoppen'. En als Hannes (Cordrik van der Meulen), de zoon van landbouwer Sjoerd (Gerard van Til) dan een gat moet graven, even later een schot klinkt en de jongen verdwenen is worden daaruit conclusies getrokken.,, Door dit alles wordt het er beslist niet gemakkelijker op als even later de inspecteur Geert (Ronald Wolbrink) van de Staatsloterij op komt dagen met een cheque van een miljoen euro! Kortom de verwikkelingen stapelden zich nadrukkelijk op en dat zorgde voor de nodige hilariteit onder het publiek dat zich zichtbaar vermaakte. Een daverend applaus was dan ook meer dan terecht.
Samenstelling
De toneelgroep bestond dit jaar verder uit Annemarie Wolbrink (Truus, de echtgenote van Sjoerd), Jan Borgman (Boer Hendrik), Rianne Neerlaar (echtgenote van Hendrik), Erik Klein Haneveld (veehandelaar Moes), Steven Pennekamp (politieagent Brouwer) en debutante Anne-Wil Klein Lenderink (Roxy, dame van lichte zeden). Soufleur was Ria Tijssen en de grime werd verzorgt door Gerrie Berenpas, Josine Breukink en Marlot Wolbrink. Voor de toneelbouw waren Anton Jansen, Jos Wolbrink, Jordy van Til en Bouke Wolbrink verantwoordelijk en voor het geluid Jos Wolbrink en Bert van Dijk. De algemene ondersteuning was in handen van Jan Tijssen en Erna Roeterdink.