Miene Bosman-Groot Roessink viert 100e verjaardag als gezegend mens
HENGELO – Miene Bosman-Groot Roessink vierde op vrijdag 28 oktober haar honderdste verjaardag. Voor deze unieke gelegenheid kwam burgemeester Marianne Besselink langs in De Bleijke om de eeuweling te feliciteren. Ook André Endeman, directeur van Markenheem, was aanwezig om haar in het zonnetje te zetten. De hele dag was ze al verwend met kaarten, bloemen en cadeaus, kwamen familieleden en bekenden op bezoek en kreeg ze felicitatiebrieven van Koning Willem-Alexander en commissaris van de Koning Cornielje. Om 7.00 uur 's morgens stonden al tien medewerkers van het woon-zorgcentrum aan haar bed om een lied te zingen.
Door Willy Hermans
Burgemeester Besselink zei bij haar felicitatie een 'oude vrouw' te verwachten, maar stond versteld van de vitaliteit van mevrouw Bosman. Op deze manier wil iedereen wel honderd jaar worden. Helder van geest, goed ter been en dagelijks bezoek van kinderen en kleinkinderen. De goedlachse Miene Bosman-Groot Roessink zit nog vol met grapjes en vertelt honderduit over haar leven in de afgelopen eeuw. Miene Groot Roessink kwam ter wereld tijdens de Eerste Wereldoorlog. Haar ouderlijk huis stond in de Noordink aan de Vordenseweg 80 (toen E55), net voorbij het tolhuis. Ze had drie oudere broers en een zus Aartje die twaalf jaar jonger is en ook nog in Hengelo woont. Met haar buurmeisjes liep ze elke dag naar de christelijke school in het dorp, toen nog aan de Vordenseweg. Ze herinnert zich meester Dijkman en juf Visser, maar vooral juffrouw Antje van de breischool die haar al eens hard kneep omdat ze teveel lachte.
Gezellig in huis
Haar leven stond in het teken van hard werken. Na de lagere school hielp Miene haar ouders op de boerderij. Op 19 mei 1944 trouwde ze met Derk-Jan Bosman (van de Lankhorsterstraat), die de boerderij van haar vader overnam. Ze vertelt: "De bruiloft werd vanwege de oorlog sober gevierd. In die tijd zat het huis vol met onderduikers, waaronder de bekende verzetsman Van de Wall Bake. Later kwamen de evacués uit Westervoort, waar we ook na de oorlog contact mee hielden. Soms zaten we met negentien mensen aan tafel roggemeelse pap te eten. Alleen die bolsters daarin waren niet lekker."
Derk-Jan en Miene kregen vijf kinderen: Hanneke, Henk, Ab, Wim en Willemien. Met drie generaties in huis was het druk, maar altijd gezellig. "Er werd op zondagmorgen gedanst, we deden vaak spelletjes en ik was gek op kaarten. Maar ik was ook bestuurslid van de 'elektrische vrouwen' en lid van zangvereniging Looft den Heer. Mijn man speelde vaak op het mondorgel. Derk-Jan won zijn eerste auto met een verloting, een Citroën Dyane. Hij had toen nog niet eens een rijbewijs, die ging hij daarna halen toen hij al in de vijftig was. Samen maakten we graag reisjes naar Oostenrijk of Luxemburg. Later had ik zelf een fiets met motor waarmee ik naar familie in de buurt reed. Op mijn 79ste maakte ik nog een vlucht met een luchtballon."
Karnemelkse saus
Met zoon Ab en zijn gezin verhuisden ze door ruilverkaveling in de jaren '80 naar Wolfersveen, waar een nieuwe en modernere boerderij werd gebouwd. Anderhalf jaar later overleed Derk-Jan op 74-jarige leeftijd. De laatste tien jaar verblijft Miene op de Bleijke. Daar heeft ze het prima naar de zin. Ze wordt goed verzorgd en doet mee aan allerlei activiteiten. Door de geheugentraining, puzzelen en de krant te lezen blijft ze bij de tijd. Achter de rollator loopt ze dagelijks haar rondje. Dochter Willemien Dimmendaal woont in de buurt en komt elke dag langs: "Ma is erg positief ingesteld en lacht heel veel. Iedereen is gek met haar. Thuis was het altijd gezellig, ik heb een mooie jeugd gehad. Ook altijd lekker gegeten, want ze goed koken, zoals karnemelkse saus met bruine bonen en speklappen." Van een eenzaam leven is bij Miene Bosman geen sprake. Behalve de kinderen ziet ze ook de dertien kleinkinderen en negentien achterkleinkinderen (en twee op komst) regelmatig. Ze vindt zichzelf dan ook een gezegend mens.