Vordenaar 'Jan van Uenk' presenteert boek met herinneringen
VORDEN – Vordenaar Jan Olthaar heeft zaterdag 22 maart op zijn geboortegrond bij boerderij 'Uenk' in Geesteren (G) op verzoek van zijn drie dochters Ina, Joke en Arianne zijn boek 'Herinneringen van Jan van Uenk' gepresenteerd.
Door Jan Hendriksen
Via een schrijfcursus was Jan Olthaar (85) in contact gekomen met Robin Linthorst uit Vorden. "Wij vormen een goed koppel en hij heeft mij goede tips gegeven. Ik zeg maor: Iej mot oew er toe zetten en veur gaon zitten. En dat heb ik gedaan", aldus Jan Olthaar tijdens de presentatie. Het heeft wel de nodige uren gekost, maar uiteindelijk kon het resultaat worden gepresenteerd. Jan Olthaar: "Ik heb dat bewust gedaan op boerderij Uenk. Daar heb ik bijna dertig jaar van mijn jeugd doorgebracht. Daar ben ik ook getrouwd met Hermien Tuitert uit Warnsveld."
Het boek is begonnen met jeugdherinneringen op en rond de boerderij maar ook later uitgebreid met andere plaatsen waar Jan en Hermien woonden, zoals Berkel en Rodenrijs en Heemstede. "Een belangrijke gebeurtenis was dat we met ons gezin met vier zoons in januari 1962 boerderij Uenk hebben verlaten en in Vorden zijn gaan wonen op boerderij De Boonk. Ik kwam daar bij de landbouwvoorlichting te werken. Ik kon boerderij Uenk achterlaten omdat mijn zus Hendrika verkering kreeg met boerenzoon Anton Langeler uit Ampsen bij Lochem. Zij hebben de boerderij voortgezet. In Vorden zijn twee dochters geboren en later in Berkel de derde dochter. Met zeven kinderen was ons gezin compleet", zo verklaart Olthaar.
De reden van de verhuizing naar Berkel had als oorzaak dat een oud-leraar van de Landbouwwinterschool in Winterswijk Jan vroeg om op het Ministerie van Landbouw in Den Haag te komen werken. Jan Olthaar: "Na overwegingen heb ik deze stap gezet. Na zes jaar heb ik de overstap naar het Landbouwschap gemaakt. In 1986 werd ik benoemd tot secretaris van de Gewestelijke Raad in Noord-Holland. Toen zijn we verhuisd naar Heemstede. Nadat we beiden het werk er op hadden zitten, zijn we in 2000 weer in Vorden gaan wonen. Daar hebben we samen een gelukkige tijd beleefd. Helaas is mijn vrouw Hermien in september 2018 overleden. Dit alles is de grote lijn van het boek geworden. Daarom heb ik het boek ook aan Hermien opgedragen en aan mijn dochter Joke overhandigd. Zij is naar Hermien vernoemd."