De Te Winkeltjes raken gevoelige snaar
Zelhems gezin doet mee aan SBS6 programma 'Steenrijk, straatarm'
ZELHEM - 'Steenrijk, straatarm' was altijd al het favoriete programma van Susan (14), Job (11), Thom (7) en Thim (5) te Winkel, maar de aflevering van woensdag 9 januari was voor hen een hele bijzondere: zij waren zélf op het televisiescherm te zien. Samen met hun trotse vader Robert.
Door Liesbeth Spaansen
Welkom bij de Te Winkeltjes, staat er op de keukendeur te lezen. Robert te Winkel woont al bijna 25 jaar in Zelhem en is daar geen onbekende. Hij oberde zo'n vijftien jaar bij het chinees restaurant in zijn woonplaats. Na een relatie met een man, was hij twaalf jaar gelukkig met zijn vrouw, die hem vier kinderen schonk.
Robert kwam vijf jaar geleden in de financiële problemen, na een vechtscheiding. "Ik had een kledingzaak in Hengelo en huurde het winkelpand voor vijf jaar. Helaas kwam na twee jaar die scheiding en had ik geen keuze: ik moest de zaak stoppen en voor de kinderen gaan zorgen. Ik heb maar één doel: de kinderen moeten gelukkig zijn. Nu ben ik dus alleenstaande vader, de kinderen gaan elke week een middag naar moeder. De contactbreuk zorgde voor een schuld van 70.000 euro. Ik heb 70 euro in de week te besteden."
Steenrijk, straatarm
SBS6 zocht nieuwe kandidaten. "Job wilde heel graag meedoen. Half oktober meldde ik me aan. Een week later werd ik al gebeld." Daarna ging het snel. Na het opnemen en beoordelen van een voorstelrondje en een teamgesprek als 'sollicitatie' mocht het gezin meedoen. "Het was erg spannend waar we naar toegebracht zouden worden, dat weet niemand van te voren," vertelt Robert daarover. "Je pakt je koffers en stapt in een auto. Uiteindelijk kwamen we in Leiden aan bij een prachtig grachtenpand. De kroonluchters, een rode loper, de witte hal ... het leek wel Paleis 't Loo."
Met het budget van 1300 euro genoten ze alle vijf volop van hun verblijf in het luxe hotel waar het personeel van de bewoners ook voor hen klaarstond. Thim is nog steeds enthousiast daarover. "Papa hoefde niet te koken, daar was gewoon een kok voor." "Het zag er erg mooi uit," zegt Thom. Voor het ontbijt werd overigens ook gezorgd, een buffet vol lekkers stond klaar.
Lees meer op pagina 5