2020, wat een jaar!
Een jaar met houd-afstandhesjes, quarantinderen, balconversaties, huidhonger, raamknuffelen, XL-teststraten, wc-papierhamsteren, hoestschaamte, coronakapsels en -kilo’s, kuchschermen, online-onderwijs, berenjachttochten, ouderenuurtjes, mond/neusmaskers, zorghelden en -applaus, (intelligente) lockdowns, eerste en tweede golven, steunmaatregelen, grafieken en heel veel (sterfte)cijfers. Een jaar met Irma, Gommers, Bruls, Van Dissel, Kuipers, Koopmans en andere vaccino-, epidemio-, viro-, infectio-, microbio- en immunologen. Van sluiten, openen en weer sluiten, thuiswerken, (noodgedwongen) ontstressen en herwaarderen. Waarin anderhalf met een ‘m’ erachter oké was, het Nieuwe Normaal, maar als R-waarde als zeer ernstig werd bestempeld. Waarin een run was op beeldschermen, fietsen, bordspellen, griepprikken, campers, puppy’s en zwembaden en gezocht werd naar oplossingen in de vorm van Woningdag, vrijdagmiddagZoomborrels, blokjesverjaardagen, drive by en -through, afhalen en bezorgen. Kortom, 2020 was een jaar waarin door corona alles op z’n kop werd gezet, een emotionele Roller Coaster. Het lied waarmee Danny Vera tijdens de Top 2000 dit jaar toepasselijk afsluit. Op naar 2021! Hopelijk langzaam terug naar het oude vertrouwde normaal, waarin weer van alles kan en mag, om over te berichten in deze krant.Blijf gezond!
Groet, Alice Rouwhorst