Mol
Woont u in het buitengebied van Zelhem en heeft u de afgelopen weken nogal wat verdachte autobewegingen gezien? Hier komt de waarschijnlijke verklaring: het waren een aantal van mijn kameraden en ik. We spelen een spel, gebaseerd op ‘Wie is de Mol?’. Op dat ene plattelandsweggetje bleek een schat aan informatie te verkrijgen.
De exacte locatie kan ik hier niet noemen, het spel is nog in volle gang en de kans is te groot dat de tegenstanders meelezen. Een korte uitleg: we zijn door de aanstichter van dit alles verdeeld in twee teams van drie. Elk team heeft één mol. De eerste opdracht is simpel: kom erachter wie je teamgenoten zijn. Het team dat de juiste samenstelling als eerste doorgeeft, wint.
Om daarachter te kunnen komen, heeft iedereen coördinaten gekregen, op een briefje thuis in de bus. Teamgenoten ontvingen dezelfde coördinaten. Die op mijn briefje leiden naar dat weggetje bij Zelhem. Met een vriend spreek ik af om de volgende ochtend om elf uur naar onze locatie te gaan. Treffen we elkaar, dan zitten we bij elkaar in het team.
Voor wie dit spel niet kent: de mol heeft de taak de boel te saboteren, ervoor te zorgen dat opdrachten mislukken. In dit geval is het doel van de mol dat zijn team zo min mogelijk punten verdient. De anderen moeten hem zien te ontmaskeren. In mijn team zit ook een mol. Ik kan dat ook zijn. In theorie dan, want ik ben het niet, dat snapt u.
Bijkomend element bij de eerste opdracht is dat je ook flink kunt scoren als je de coördinaten van het andere team weet te achterhalen. Daar zou deze woensdagochtend elf uur een kans voor kunnen zijn. Ik bedenk een scenario waarbij ik onopvallend achter mijn kameraad kan komen te rijden. Wat zou het mooi zijn als hij mij naar de voor mij nog onbekende plek zou leiden. Ik app dat ik vijf minuten later ben.
De spanning stijgt. Onderweg zie ik hem nergens. Dan toch maar richting mijn locatie. Als ik om drie minuten over elf het smalle weggetje in rijd, is er helemaal niemand te zien. Dan zijn we dus geen teamgenoten, denk ik. Precies op dat moment zie ik in mijn spiegel een bekende auto. Verrek! Hij heeft hetzelfde plan gehad en heeft mij op goed geluk in de buurt op staan wachten, maar helaas voor hem: dit was ook zijn locatie. We lachen allebei. We zijn teamgenoten.
Niet iedereen in onze vriendengroep speelt overigens al even fanatiek mee. Dat blijkt nog maar eens als één van de jongens vrijdag tegen het eind van de ochtend belt voor iets totaal anders. Hij wil weten vanaf hoe laat de viskraam op de markt in het dorp staat. Geen woord over het spel, daar is hij overduidelijk nog niet mee bezig. Alhoewel? De aandacht verleggen, compleet ondergronds blijven, dat zijn natuurlijk uitgelezen tactieken voor een mol.