Corsocultuur op UNESCO-lijst Immaterieel Erfgoed

WINTERSWIJK - De Nederlandse Corsocultuur is ingeschreven op de Representatieve Lijst van Immaterieel Cultureel Erfgoed van de Mensheid. Dit maakte het Comité behorende bij het Unesco-verdrag over immaterieel erfgoed donderdag 16 december 2021, bekend in Parijs. 

Cultuurminister Ingrid van Engelshoven: “Met deze inschrijving onderstrepen we het belang van de corsocultuur. Deze vorm en andere vormen van Immaterieel Erfgoed verbindt mensen en verleent hun een gevoel van identiteit.”

Corsocultuur 
Nederland telt zo’n dertig corso’s verspreid over het hele land. De corso’s zijn divers van aard: groot en klein, rijdend, varend en stilstaand, en met bloemen of met fruit. Sommige corso’s zijn heel klein, maar ook de grootste corso’s ter wereld rijden in Nederland. Een corso is veel meer dan alleen een optocht. Het bouwen van de corsowagen en alles wat daar bij komt kijken, is een sociaal en creatief proces waar de hele gemeenschap gedurende een groot deel van het jaar mee bezig is. Jong en oud, man en vrouw werken samen. Kinderen en jongeren worden intensief bij het corso betrokken en de cultuur wordt overgedragen van generatie op generatie. Daarmee leveren de corso’s een grote bijdrage aan de sociale cohesie van hun gemeenschap. Door de inspanning van de Corsokoepel is het gelukt om de Corsocultuur op te nemen op de Representatieve Lijst.

Bloemencorso Winterswijk
De geschiedenis van het bloemencorso in Winterswijk gaat al heel wat jaren terug. Waar de optocht in de beginjaren (na de oprichting in 1888 van Vereeniging Volksfeest) nog vooral bestond uit fakkeldragers en optochten te paard, kan men in Winterswijk al sinds 1906 genieten van een optocht die voornamelijk bestaat uit bloemencorsowagens. Winterswijk is hier trots op en hoopt dit dan ook nog heel lang te koesteren.
“De bijschrijving zoals deze plaats heeft gevonden is een kers op de taart en stimuleert ons om nog heel lang door te gaan. Gelukkig hebben wij in Winterswijk heel veel enthousiaste corsobouwers en corsogroepen, die er alles aan doen om de jeugd ook het ‘corsovirus’ mee te geven”, aldus Joost Duvigneau – voorzitter van de optochtcommissie in Winterswijk.

Verdrag
In 2012 heeft Nederland het Unesco Verdrag ter Bescherming van het Immaterieel Cultureel Erfgoed uit 2003 geratificeerd. De doelstelling van het Verdrag is het beschermen van het immaterieel cultureel erfgoed. Beschermen of borgen is voor UNESCO altijd toekomstgericht: voor de volgende generaties. Immaterieel erfgoed bestaat uit tradities, rituelen, gebruiken en ambachten die door erfgoedgemeenschappen worden beleefd als erfgoed. Het geeft hen een gevoel van identiteit en continuïteit en zij willen het doorgeven aan volgende generaties. Immaterieel erfgoed is dynamisch erfgoed en het borgen ervan vraagt een andere aanpak dan het beschermen van monumenten en museumobjecten. Immaterieel erfgoed wordt gedragen door gemeenschappen en gaat mee met zijn tijd. Beschermen betekent dan ook levend houden en kennis en vaardigheden doorgeven.

Inventaris Nederland
Om voorgedragen te kunnen worden voor de Representatieve lijst van Unesco, moet het immaterieel erfgoed eerst bijgeschreven zijn in de Inventaris Immaterieel Erfgoed in Nederland. De coördinatie van deze inventaris is in handen van het Kenniscentrum Immaterieel Erfgoed Nederland.