Michiel Wopereis (links) en Chris Rougoor trots met de regenboogsjerp bij de kerstboom. Foto: Henri Walterbos
Oost Gelre en Winterswijk Regenbooggemeente, maar nog steeds werk aan de winkel
OOST GELRE/WINTERSWIJK - In 2020 zetten de gemeenten Oost Gelre en Winterswijk een gezamenlijk traject in om zowel in naam als in daden op een volwaardige manier het predicaat Regenbooggemeente uit te dragen. Michiel Wopereis en Chris Rougoor waren er nauw bij betrokken. “In de politiek in Oost Gelre en Winterswijk werden vragen gesteld over acceptatie van LHBTQ+’ers. Zelf heb ik wethouder Jos Hoenderboom aan de mouw getrokken om hierover te praten”, begint Michiel. “Dat kwam allemaal samen op ‘Paarse Vrijdag’ 11 december vorig jaar. Toen is er een eerste bijeenkomst geweest, via zoom, met zo’n 30 partijen die in beide gemeentes bezig waren met dit thema, of er mee verbonden waren. Dat was heel mooi. Er gebeurde al heel veel, zo bleek. Iedereen had daarna weet van elkaar, lijntjes werden verbonden.” Er wordt nu zelfs al gedroomd over een heuse Achterhoekse Pride.
Door Henri Walterbos
Er bleek in beide gemeentes inderdaad al veel te zijn als het om dit thema gaat, maar het ontbrak aan een overkoepelend orgaan. “We wilden niet direct Regenbooggemeente worden, maar er wel op inzetten,” vult Chris Rougoor aan. “Niet dat je jezelf Regenbooggemeente noemt en je doet er verder niks aan. Er moet wel inhoud aan gegeven worden.”
De regenboogvlag hangt inmiddels al een aantal jaren te wapperen op het voorterrein van het gemeentehuis in Lichtenvoorde tijdens‘ World coming out day’, maar dat ging niet vanzelf. Michiel: “Een paar jaar geleden was ik coördinator bij Lokalen Lichtenvoorde en had nauwe lijnen met afdeling communicatie van de gemeente Oost Gelre. Ik heb 13 jaar in Nijmegen gewoond, was het gewend dat op 11 oktober overal die vlaggen wapperden. Toen ik terug kwam in de Achterhoek viel mij op dat nergens die vlag hing. Toen heb ik contact gezocht met de gemeente. Daar werd totaal niet moeilijk over gedaan. De vlag werd direct opgehangen. Het heeft daarna een tijdje voortgesudderd totdat we afgelopen jaar echt de stap hebben gezet om een volwaardige Regenbooggemeente te worden.”
Werk aan de winkel
Chris en Michiel zijn er blij mee, maar weten ook dat het nu pas echt begint. Michiel zegt hierover: “Er is zeker nog werk aan de winkel. Ik ben zelf homoseksueel, heb homoseksuele vrienden in de gemeente, die dan nog vragen ‘Mo’j doar nog wat an doon dan? Is dat dan nog neudig?’ Jazeker, ook als je naar de cijfers kijkt. Zeker de helft van de LHB-jongeren kampt met mentale problemen. Ik word soms door wildvreemde mensen benaderd met vragen over de regenbooggemeenschap, zoals een schooldirecteur, over een transgender jongen.”
'Het
balanceert
allemaal op
de grens van
tolerantie en
acceptatie'
“We kunnen samen veel meer bereiken dan ieder apart. Die zichtbaarheid is enorm belangrijk”, vult Chris aan, zelf transgender. “Het is mooi dat de gemeente hier echt serieus werk van maakt, want het predicaat Regenbooggemeente zegt op zich niet alles. Iedere gemeente in Nederland kan zichzelf uitroepen tot Regenbooggemeente. Oost Gelre en Winterswijk willen er ook echt inhoud aan geven. Het magazine ‘Trots in de Achterhoek’, met hierin persoonlijke verhalen en tips, is van de grond gekomen, we hebben een goodybag samengesteld die we nog meer gaan vullen en ook af gaan stemmen op scholen en sportclubs. Achter de schermen is er al veel gebeurd, maar dat moet nog meer zichtbaar worden naar buiten.”
“Het is een prachtige samenwerking tussen alle partijen”, gaat Michiel verder. “Iedereen zet zijn schouders eronder. Uit die kennismaking kwamen direct al werkgroepen voort, met thema’s als educatie, zichtbaarheid en regenboogvlag. Er is nu ook een Achterhoekse regenboogvlag, ontworpen door Thessa Banning. Veel dingen zullen pas op de langere termijn zichtbaar worden. We blijven als gemeentes samen optrekken in de toekomst. Zo krijg je een nog beter netwerk. Nicole Rouwmaat is er in Winterswijk mee bezig. Zij woont in Groenlo, heeft overal lijntjes. Zichtbaarheid en aandacht is de grootste winst, er wordt meer over gepraat.”
Subgroep
Een van de initiatieven van Chris is het organiseren van bijeenkomsten. “Bij Den Diek in Lichtenvoorde zou de eerste onlangs plaatsvinden, maar die is niet doorgegaan vanwege corona. Ze zijn voor de doelgroep 18 jaar en ouder, om een keer in de maand samen te komen, het gezellig te hebben of een praatje te maken. Dat willen we nog breder trekken voor alle mensen in de omgeving die graag deel willen nemen. Je merkt dat hier behoefte aan is. Er is enthousiasme, ook om mee te helpen.”
Het is nog zo nodig, vinden beiden. Michiel: “Er is een hele groep die ons accepteert maar het gaat mij ook om de jongeren die nog in de kast zitten. Daarnaast merk ik ook dat de doelgroep tussen de 30 en de 50 er behoefte aan heeft. Daar is nog weinig voor. “Ik heb inderdaad juist aanmeldingen uit die doelgroep", bevestigt Chris. “Er is nog zo veel onbegrip, er ontbreekt nog zo veel aan voorlichting en informatie aan mensen”, vult Michiel aan. Het balanceert allemaal op de grens van tolerantie en acceptatie. De tolerantie is in onze gemeentes zeker wel toegenomen maar de echte acceptatie, zover zijn we nog lang niet. Ik ben zelf ook drag queen. Om dat allemaal volledig te accepteren, dan moet je tolerantiegrens best wel heel hoog zijn. Ik denk dat hoe meer mensen ermee in aanraking komen, hoe meer mensen het zien, hoe groter de kans is dat tolerantie vanzelf overgaat in acceptatie." "Ook jongeren herkennen er zich waarschijnlijk meer in als ze het zien. Dat maakt het voor hen ook gemakkelijker om zichzelf te zijn", vindt Chris.
Michiel ziet voor wat betreft het thema zeker ook voordelen in de Achterhoek ten opzichte van de grote stad. "In de stad is het allemaal veel meer gesegmenteerd. Hardrockers bij elkaar, danceliefhebbers, de Turken, homo’s, etc. Hier zie je vriendengroepen waar van alles in zit. Veel meer gemixt. Toen ik zelf uit de kast kwam, gingen we met zijn allen naar de Radstake toe. Oh, je bent homo, noh mooi, je gaat gewoon mee, bent nog steeds een van ons.”
Achterhoek Pride
Michiel zegt te dromen, van een Achterhoek Pride. "We zijn met beide regenbooggemeentes bezig, hebben laten zien hoe trots we eigenlijk zijn in de Achterhoek. Dit mag en kan veel groter. Door een Achterhoek Pride onder meer. Een maand lang, de maand juni bijvoorbeeld, dat is wereldwijd een pridemaand. Mij lijkt het ontzettend gaaf dit dan ook in de Achterhoek te doen. Allerlei evenementen, feesten, lezingen, exposities en filmvoorstellingen organiseren. Restaurants die iets met een speciaal tintje gaan doen. En een echte pridewalk, ergens in de Achterhoek. Een maand lang laten zien dat we trots zijn in en op de Achterhoek, hoe mooi die diversiteit in de Achterhoek ook is. Wat in het westen kan, kan hier ook. Ik zie het al helemaal voor me. Beiden zien dat er in omliggende Achterhoekse gemeenten ook beweging zit. “We merken dat er in Aalten beweging is, Bronckhorst en Berkelland zijn ook Regenbooggemeenten, maar nog onvoldoende praktiserend, vinden wij. Wij worden al gebeld door gemeentes die zoekende zijn hoe het uit te dragen en vorm te geven. Dat is mooi. Een van de grootste waarden als mens is jezelf kunnen zijn. Ook in de Achterhoek.”
