Aan het einde van de Beijersdiek
In mijn jeugd was het Zwillbroekse Veen een geliefd excursiedoel voor de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie. De officiële weg liep via de grensovergang in Zwillbroek. Wij namen vaak de groene grens, vanaf de Eibergseweg. Soms had je pech en stond een douanier de groep op te wachten en moesten we alsnog via Zwillbroek.
Groene grenzen mocht je 50 jaar geleden nog niet passeren. Tegenwoordig zijn er vele rondom Winterswijk. Zoals aan het eind van de Beijersdiek in Meddo. Op 300 meter van de grens staat nog een bankje, waar ik op zit om nog even na te denken of ik hier de grens wel wil passeren. Ik bevind me midden in het Meddoseveld, ooit een van grootste heidevelden van Winterswijk.
De heide was open, het landschap is na de ontginning open gebleven. Hoogstens staat er hier en daar een naaldbosje. Het Meddoseveld was nat en daardoor geschikt voor weidevogels. Door gericht beheer komen er voor Winterswijkse begrippen nog relatief veel weidevogels vinden. Wie er veel wil zien kan beter driehonderd meter verder fietsen en daarna het Ellewicker Feld in gaan. Het gebied met natte weilanden met poelen ligt naast het Zwillbroekse Veen.
Daar zie je alle bekende weidevogels zoals grutto, tureluur, kemphaan, watersnip en wulp. Dat is opmerkelijk, want 40 jaar geleden waren het weilanden die niet geschikt waren voor deze vogels. Daarvoor waren veel vernattingsmaatregelen nodig. Het Biologisch Station Zwillbrock voerde het project samen met lokale boeren uit. Zo zie je maar: laat je nooit weerhouden door moeilijke omstandigheden. Daarnaast scheelt het als er voldoende geld is voor de uitvoering.
Toch was het praktischer en goedkoper geweest als het Meddoseveld als weidevogelgebied was ingericht. Een weidevogelgebied in Winterswijk had geen enkele prioriteit. Daarvoor werden andere gebieden als geschikter beschouwd. Nordrhein Westfalen wilde wel een groot weidevogelgebied, zelfs al lag die op een bult, een minder logische plek. Ik ben nog altijd blij met deze keuze, net zo als ik blij ben dat er van het veen aan Duitse kant nog een groot oppervlakte over is. Toch vraag ik me af of er niet meer in het Meddoseveld mogelijk is. Dat hoeft niet morgen, maar als er over een jaar of tien meer ruimte is voor weidevogels is dat een stap vooruit. Ook elders in Winterswijk zijn er mogelijkheden. Een gebied moet toch een eigen koers kunnen varen?
