Helma’s bed staat in Amsterdam en haar hart ligt in Hummelo. Dat betekent een voortdurende rondreis.
rondreis Hummelo-Amsterdam
Dorpsstraat vol brocante
zinken gieter glazen stolp
Maria zonder rechterhand
ik maak een vers op maat
mijn brein werkt traag vandaag
iemand vraagt of ik troost verkoop
een vriend leende mij het boek
Als licht in donkere tijden
Beethoven speelde net zo lang piano
tot de moeder van t gestorven kindje
eindelijk huilen kon
ik geef alleen maar woorden weer
er vallen bussen uit
de chauffeur deelt mee dat hij
een andere route neemt
zo doen we Doesburg aan
ik denk aan wat je schreef
scheep me alleen maar in
dan vaart de boot vanzelf
op mijn bestemming aan
stoutmoedig ging je aan boord
mijn hart klopt in mijn keel
ik zou toch zweren dat ik jou
in de Meipoortstraat zie staan
in Lathum tussen Dreamfields
staat een man bij de halte
Maori tattoos in t gelaat
hij wacht tot hij wordt ontcijferd
mijn oude klasgenoot zei
ik graaf een station nabij het dorp
dan kun je wanneer je wilt
vanaf hier de wereld in
ik check overal in en uit
hoe ik ook wend of keer
mijn dierbare geboortegrond
ligt altijd aan het begin