Boerenzoon en migrantenkind Eus ziet overeenkomsten

18 juli 2022, 15:52 Maatschappij

LICHTENVOORDE - Een dag voordat schrijver, columnist en televisiepresentator Özcan Akyol op het hoofdpodium van de Zwarte Cross de oecumenische kerkdienst zal verzorgen, vraag ik onze man uit Deventer of hij een parallel ziet tussen migranten en boeren? “Ik denk dat veel mensen misschien niet door hebben dat er veel meer overeenkomsten zijn. Ik ben bijvoorbeeld geboren, getogen en woon in Salland, maar ben ook zoon van Turkse boeren die als gastarbeiders naar Nederland kwamen. Ik denk dat dat geldt voor een meerderheid van de migrantenkinderen. Er werd destijds vooral geworven in agrarisch gebied. Er zijn daarom ook overeenkomsten: de sociale klasse van deze mensen én het volkse karakter van beide groepen.”

Door Meindert Bussink

“Alle migrantengroepen zijn niet direct in de elite opgenomen. Die zaten ook in het verdomhoekje, zoals de boeren nu. De migrantenkinderen die nu bij een sociale bovenlaag horen, moesten daar keihard voor knokken, dankzij werk of via het onderwijs maakten ze een ontwikkeling door.”
Door een boek van Maarten ‘t Hart over geloofsafval, leerde Eus om zijn oude identiteit te verrijken en te verbreden. Ziet hij een overeenkomst met boeren die niet anders weten dan dat ze boer zijn en zich nu ineens moeten aanpassen?

“Ik vind het ironisch dat boeren prat gaan op hun innovatie, maar nu moeite hebben met het verzoek van de samenleving, terwijl boeren bekend staan om hun aanpassingsvermogen.
Je helemaal ontworstelen aan het milieu waar je vandaan komt kan toch niet. Dat lijk me ook ongezond. Iedereen maakt een ontwikkeling door. Jij bent nu ook een ander mens dan toen je vijf of vijftien was, maar in de kern blijf je wel dezelfde persoon. Ik krijg ook veel mails van boeren die zich niet herkennen in de boerencommotie. Soms lijkt het alsof boeren denken dat ze helemaal moeten stoppen, maar het verzoek is om alleen iets te veranderen. Ik vind het ironisch dat boeren prat gaan op hun innovatie, maar nu moeite hebben met het verzoek van de samenleving, terwijl boeren bekend staan om hun aanpassingsvermogen.
Kijk eens naar hoe er dertig jaar geleden geboerd werd. Dat bestaat ook niet meer. Ik snap de frustraties heel goed en wil het echt niet bagataliseren, maar pak die handschoen op. Toen die discussie over Zwarte Piet was losgebarsten, las ik vaak dat mensen in een slachtofferrol kropen. Dat gebeurt anders nu ook met de boerenzaak. Als het jezelf overkomt moet je niet doen wat je anderen verwijt. Je zou hopen op iets meer boerenverstand en iets minder hysterie.”

Eus adviseert om te geloven in de kracht van je identiteit: “Je brokkelt als persoon niet helemaal af bij de eerste de beste windvlaag. Identiteit is iets fluïde en beweegt met de tijd mee.”