Dorpsleven past goed bij nieuwe dominee

Ruben den Hertog doet intrede in Protestantse Gemeente Vorden

Door Jan Hendriksen

VORDEN - Het dorpse leven is hem niet onbekend. Hij denkt dan ook dat hij zich in Vorden snel thuis zal voelen en gaat proberen een betrokken en actieve dominee te zijn. Met een moestuin. Ds. Ruben den Hertog uit Houten (34) heeft begin januari het beroep naar Vorden aangenomen. Ruim een half jaar na het emeritaat van Ds. Jan Kool kan de Protestantse Gemeente Vorden daarmee een nieuwe predikant verwelkomen.

Op zondag 24 februari om 15.00 uur zal Ds. Ruben den Hertog in een feestelijke dienst door Ds. Freek Brandenburg aan de Protestantse Gemeente Vorden worden verbonden en zijn intrede doen in de Dorpskerk. De redactie van Contact Bronckhorst Noord maakte kennis met de nieuwe dominee en stelde hem een aantal vragen.

- Waar komt u oorspronkelijk vandaan en hoe was uw levensloop tot op heden?
"In 1985 ben ik in Apeldoorn geboren, en daar heb ik ook de basisschool doorlopen. Toen ik twaalf was werd mijn vader beroepen en verhuisden we naar Dronrijp, een dorp tussen Franeker en Leeuwarden. Daar heb ik al geproefd van de betrokkenheid die kenmerkend is voor het dorpsleven. Na de middelbare school pakte ik een rugzak en ging op pad. Ik kocht een retourtje Australië en trok al liftend de kust langs. Onderweg ontmoette ik allerlei mensen bij de gekste baantjes en genoot ik van de levensverhalen die werden gedeeld. Aan het eind van het jaar wist ik dat ik theologie wilde gaan studeren.
"Tijdens mijn studietijd in Utrecht trok ik op met studenten van de protestantse en katholieke opleiding. We leerden veel van elkaars tradities en maakten elk jaar een studiereis naar een theologische bestemming. Zo reisden we naar de Waldenzen in Noord-Italië, maakten kennis met Theresa van Avila in Spanje en volgden we de sporen van Luther en Bach in Duitsland. Ik heb eerst een onderzoeksmaster gedaan voordat ik koos voor de predikantenopleiding. Ik vind de ontmoeting tussen tradities en culturen heel interessant, en ook het praktische aspect van samenwerken en samen kerk zijn.
"In 2013 ging ik als gemeentepredikant aan de slag op Noord-Beveland. Vanuit de mobiliteitspool, een project vanuit de dienstenorganisatie van de Protestantse Kerk in Nederland. Al gauw leerde ik mijn vrouw Geertje kennen. We trouwden en kregen twee dochters. Na vijf jaar op Noord-Beveland kwam Karin van de Broeke daar terug als gemeentepredikant. Met mijn gezin verhuisde ik naar Houten, dichterbij vrienden en familie, totdat ik een eigen gemeente zou vinden. Die gemeente hebben we gevonden in Vorden, waar ik met mijn gezin hartelijk welkom ben geheten. We verheugen ons erop hier deel te zijn van kerk en gemeenschap, straks als gezin van vijf."

- Wat heeft de doorslag gegeven om het beroep in Vorden aan te nemen en naar de Achterhoek te komen?
"In de eerste plaats natuurlijk de prettige en open gesprekken met de beroepingscommissie. We hebben op Noord-Beveland al geproefd van het dorpse leven, en het past goed bij ons. De dorpskerk in Vorden is ook een kerk die er voor het hele dorp wil zijn. Er is veel positieve energie en verbinding. Ik denk dat ik me hier thuis ga voelen en ik ga met veel plezier de uitdaging aan om hier een betrokken en actieve dominee te zijn. Het enthousiasme van de kerkenraad en mijn collega Freek Brandenburg geven me alle vertrouwen op een goede samenwerking."

- We hebben begrepen dat u uit een 'echte' domineesfamilie komt. Stond het al vroeg vast dat u predikant zou worden?
"Dat klopt. Mijn opa's, mijn vader en vele ooms en neven zijn predikant. Maar het was voor mij pas aan het einde van mijn studie zeker dat ik dominee wilde worden. Tijdens mijn stage in het laatste jaar voelde ik mij helemaal op mijn plek."

Geen kantooruren
- Sommigen beschouwen dominee zijn als een roeping, anderen als een 'gewone' baan. Hoe kijkt u daar tegenaan?
"Ik herken de spanning, zeker als ik weer een avond van huis ben voor een vergadering. Als dominee werk je geen kantooruren, maar ben je de hele week beschikbaar. Dat geeft ruimte om je werktijden flexibel in te richten, maar het vraagt ook aanpassingsvermogen van de familie. Voor mij voert roeping de boventoon. Ik weet mij door God geroepen om zijn goede nieuws te laten zien in het dagelijkse leven."

- Het is algemeen bekend dat het federatietraject van de hereniging tussen de Hervormde Gemeente Vorden en de Gereformeerde Kerk Vorden tot de Protestantse Gemeente Vorden traag ging. Wat weet u van de achtergrond van dit traject?
"Ik weet dat er een behoorlijke aanloop naar de fusie was, en dat er vlak voor de finish nog wat spanningen waren. Het blijft altijd lastig om twee gemeenschappen, ieder met hun eigen cultuur, in elkaar te vlechten. Zo'n proces kost tijd, dat zie ik in gemeenschappen door het hele land. Ik ga er in vertrouwen van uit dat we in de eerste plaats allemaal tot hetzelfde lichaam van God willen behoren. Als dorpsbewoners zien en spreken we elkaar geregeld. Ondanks verschillende achtergronden heb ik bij mijn kennismakingen vooral de verbondenheid geproefd."

Gegroeid
- Heeft de (studie)reis naar Australië in uw jeugdjaren voordelen opgeleverd voor de functie van dominee?
"Het was een jaar van werken en ontmoetingen. Ik heb veel mensen gesproken, allerlei baantjes gehad en met name mijzelf beter leren kennen. Leuk detail is dat mijn familie mij nauwelijks herkende bij aankomst op Schiphol. Net als ikzelf was mijn haar flink gegroeid. Ik kijk met warme gevoelens terug op deze tijd van ontdekkingen. Het belangrijkste dat ik heb gedaan, en nog steeds doe, is het voeren van openhartige gesprekken."

- Welke rol moet de kerk spelen binnen de lokale Vordense burgermaatschappij?
"Ik hoop dat de kerk, dus ook de Protestantse, een plek kan zijn voor reflectie, bezinning en gemeenschap. Een plek waar de openhartige en confronterende gesprekken gevoerd kunnen worden zonder uit het oog te verliezen dat we in de eerste plaats mensen zijn, geliefd door God."

- U wilt ongetwijfeld meer jongeren betrekken bij de kerk. Hoe gaat u daar invulling aangeven?
"Door velen wordt de betrokkenheid van jongeren gezien als een graadmeter van het succes van een organisatie, of dit nu een schaakclub, voetbalvereniging of kerkgemeenschap is. Ik hoop dat de jongeren de kerk herkennen als een plek waar op authentieke wijze geleefd wordt vanuit het Evangelie; een plek waar zij als individu gezien worden en waar hun verhaal ertoe doet. Ik weet dat de Achterhoek in 2014 is aangewezen als krimpregio. Maar in plaats dit als bedreiging te zien zie ik daar ook een kans in. Ook al zijn er verhoudingsgewijs minder jongeren dan ouderen, in de ontmoeting met elkaar is er ruimte voor iedereen, ongeacht leeftijd. Daar zal ik mij voor inzetten, om de kerkgemeenschap te ondersteunen die een thuis biedt aan alle dorpsbewoners."

Moestuin
- U komt met uw jonge gezin direct in Vorden wonen want u wilt graag onderdeel zijn van de gemeenschap. Heeft u specifieke hobby's en van welke vereniging(en) gaat u lid worden?
"Het eerste dat me te binnen schiet is tuinieren en dan wel de moestuin. Voor een siertuin heb ik het geduld nog niet. Dus ik zou zo maar eens contact kunnen zoeken met de moestuinvereniging voor tips of stekjes. Verder zing ik graag en hou ik van lekker eten. Mijn vrouw en ik zullen ons actief inzetten voor de kerk; en ouderparticipatie op de basisschool is ook zeer waarschijnlijk. Verder zijn we erg benieuwd naar welke sporten en verenigingen in er in Vorden en omgeving zijn, die ons aanspreken."