Nieuwe maar laatste dialectbundel van Geert Holterveld

De bundel geeft ‘Tekst en uutleg’

Door Liesbeth Spaansen

TOLDIJK – Geert Holterveld heeft een nieuwe dialectbundel uitgebracht dat de titel ‘Tekst en uutleg’ heeft meegekregen. “Dit is het laatste boek in dialect, daarna schrijf ik alleen nog ABN”, laat Gert Hiddink, die schuilgaat achter dit pseudoniem, weten. “En, als ik nog een boek schrijf dan zal het een vervolg zijn van ‘Peerdevolk’. Mensen vragen al om een vervolg, ze zijn benieuwd hoe het verder gaat met Antje.”

Er is nog altijd veel belangstelling voor dialectverhalen. “Daarom heb ik een nieuw boek samengesteld uit verhalen over mijn belevenissen in het Holterveld en buurtschap Bekveld en verschillende limericks en gedichten die ik nog had liggen.” Gert heeft in zijn nieuwste bundel gekozen een deel van de gedichten in dialect én vertaald weer te geven. “Al zijn sommige dingen niet te vertalen.” Hij zoekt de regels op in het boek en leest voor: “Twee tortelduufkes zatten met mekaar te troeliejatten. Niet te vertalen”, lacht hij.

“Mijn eerdere uitgaven gingen via het Staring Instituut, maar dat bestaat niet meer. Arie Ribbers heeft toen de dialectteksten geredigeerd.” ‘Tekst en uutleg’ is na de roman ‘Peerdevolk’ het tweede boek dat bij Uitgeverij Fagus is uitgegeven. “Uitgever Hans de Beukelaer helpt me erbij. Ik geef aan hoe ik het wil hebben, kan goed met hem overleggen. Het is mijn boek, ik geef het in eigen beheer uit.”

De keus om niet meer in dialect uit te geven, is een praktische. “Ik schrijf leesbaar dialect maar dat is niet volgens de regels van het Woordenboek van de Achterhoekse en Liemerse Dialecten (WALD). Er zijn veel verschillende dialecten; ik kan horen hoever de mensen van een dialectgrens afwonen. Het verschil tussen Toldijk en Dinxperloo of Winterswijk bijvoorbeeld is groot en dialect volgens de WALD-spelling is voor deze streek moeilijk te lezen”, vindt Gert Hiddink, die vele jaren deelnam aan het streektaaldictee. “Daar scoorde ik slecht op het Liemerse dialect, dat beheers ik niet. Vrienden van ons uit andere delen van het land melden dat wat ik schrijf goed te lezen is. Dat vind ik belangrijk, omdat leesbaarheid belangrijk is.”

Gert ging schrijven in de tijd dat hij en zijn vrouw Riky pleegkinderen opnamen in hun boerderij De Bult. “Schrijven was een mooie manier om de spanning van me af te schrijven.”

In 1978 deed hij voor het eerst mee aan een essaywedstrijd. “Mijn verhaal over ‘Hoe ziet het landschap er in 2000 eruit’, uitgeschreven door de Landinrichting, werd gedeeld derde en ik kreeg de prijs uitgereikt in Kasteel Groeneveld in Utrecht: een bundel met onze verhalen met een voorwoord door Jan Wolkers en een geldprijs. Maar het ging me niet om het geld, wel om de ervaring. Ik doe gewoon al gek genoeg”, lacht hij. Die zin stond in 2009 als titel van een boek op de kaft.

Nu en dan schrijft Geert Holterveld iets in De Moespot, een gezamenlijke uitgave van de verschillende dialectkringen. Ook voor een boek in de serie Flonkergood leverde hij een gedicht in. “Ik had de eer dat de jury mijn gedicht uitkoos en ik deze heb mogen voorlezen.”

Na hun werkzame leven is het schrijven een hobby gebleven. Inmiddels is De Bult een zorgboerderij en wonen Gert en Riky in de later gebouwde zorgwoning ’t Bultje. Op de geuzennaam Boer Gert, die hij van de pleegkinderen kreeg, is hij trots.

Het boek bestellen kan via een mail naar de schrijver en men krijgt het dan thuisbezorgd of via de post verstuurd. “Ik kom vanwege corona niet binnen”, besluit Geert Holterveld en tipt tot slot: “Het is een mooi Sinterklaascadeautje.”

geertholterveld@gmail.com